خداوند سبحان برای رهایی انسان از ظلمت جهل و ناآگاهی، انسان هایی را به عنوان رسول برای روشنگری و هدایت بشریت فرستاد تا از هدایت و راهنمایی این انسان های پاک برخودار گشته و به هدف والای انسانی نائل آیند، رسولان الهی هر یک جایگاه ویژه و بخصوصی نزد خداوند تبارک و تعالی دارند، لذا احترام و تکریم این بزرگواران بر همگان واجب و ضروری است.
همچنانکه وعده ظهور آخرین رسول الهی در ادیان پیشین داده شده است، رسول اعظم صل الله علیه و آله خاتم پیامبران ظهور فرمود و با رأفت اسلامی و با تعالیم ناب و بی بدیل خود همه را مجذوب و شیفه خود و آیین خود کرد، حضرت حامل دینی بود که ادعا می کرد از ادیان قبلی کامل تر است، کتابی که از جانب پروردگار جهانیان آورده معجزه الهی بوده و از تحریفات مصون است حتی کلمه ای از این کتاب جابجا نشده و نخواهد شد .
با یک نگاه عالمانه و منصفانه به تاریخ، صدق این ادعا روشن می شود که با گذشت 14 قرن، این کتاب آسمانی بدون کم و کاست و بدون اینکه حتی یک کلمه از آن جابجا شده باشد در اختیار بشریت قرار گرفته تا بشریت توسط معارف ناب قرآن کریم اعمال، کردار و رفتار خود را با این معجزه الهی مطابقت داده و به هدف والای انسانیت نائل آیند.
اما کتب پیامبرانی از قبیل حضرت موسی و حضرت عیسی علیهما السلام به گواهی تاریخ و با توجه به مضامین غیر عقلانی که در بردارند مانند اعتقاد به تثلیث و ... از تحریفات مصون نمانده و دچار تحریف شده اند لذا حکم عقل ایجاب می کند از کتابی پیروی کنیم که کلمه به کلمه اش وحی الهی و سخن خداوند سبحان می باشد.
این کتاب آسمانی ویژگی‌ها و امتیازاتی دارد، از جمله این که از آغاز نزول تا کنون از تحریف مصون مانده، و قرآن فعلی بدون کم و زیاد همان قرآنی است که بر پیامبر نازل شده، چرا که حافظ و پاسدار قرآن، خدای قادر و توانا است: «إنّا نحن نزّلنا الذکر و إنّا له لحافظون» (حجر (7) آیه 9)  ما قرآن را نازل کردیم و ما خود نگهدار آن خواهیم بود.
در این آیه خدا خویشتن را ضامن نگهداری قرآن معرفی کرده است. از این جا معلوم می شود که اگر جن و انس و تمام قدرت‌ها بر ایجاد تحریف در قرآن متحد شوند، هیچ کاری از پیش نخواهند برد. از این رو خدا فرمود: «همانا این قرآن، کتابی نفوذ‌ناپذیر است که نه از پیش رو و نه از پس، باطل به آن راه ندارد و از جانب خداوند حکیم و ستودنی نازل گشته است».[1]
دلیلی بر عدم تحریف قرآن
گذشته از دلیل قرآنی که اشاره شد، عدم تحریف قرآن دلایل دیگری نیز دارد که به یکی از آن دلایل اشاره می شود:
گواهی تاریخ
بنا به گواهی غیر قابل تردید تاریخ، امکان تحریف و دستکاری قرآن وجود نداشته؛ زیرا قرآن کتابی است که از روز اوّل مورد عنایت و اهتمام مسلمانان بوده است. قرآن برای مسلمانان قانون اساسی، دستور عمل زندگی، برنامه حکومت، کتاب مقدس آسمانی و رمز عبادت و بندگی است.
با توجه به این که قرآن به صورت یک مجموعه، با همین شکل فعلی در عصر پیامبر جمع آوری شده بود،[2] و مسلمانان سخت به یادگرفتن و حفظ آن اهمیت می دادند. اصولاً شخصیت افراد در آن عصر تا حد زیادی به این شناخته می شد که چه اندازه از آیات را حفظ کرده باشند. شمار حافظان قرآن به اندازه ای زیاد بود که در تواریخ می خوانیم در یکی از جنگ‌ها که زمان ابوبکر واقع شد، چهارصد نفر از قاریان قرآن به قتل رسیدند. در داستان "بئر معونه" (یکی از آبادی‌های نزدیک مدینه) و جنگی که در آن منطقه در زمان حیات پیامبر(ص) اتفاق افتاد، می خوانیم که جمع کثیری از قاریان در حدود هفتاد نفر شربت شهادت نوشیدند.[3]
از این مطالب روشن می شود که حافظان و قاریان و معلّمان قرآن آن قدر زیاد بودند که تنها در یک جنگ این تعداد شهید شدند، چرا که قرآن فقط قانون اساسی برای مسلمانان نبود، بلکه همه چیز آن‌ها بود، مخصوصاً در آغاز اسلام که هیچ کتابی جز آن نداشتند و تلاوت و قرائت و حفظ و تعلیم و تعلّم مخصوص قرآن بود. قرآن یک کتاب متروک در گوشه خانه و یا مسجد که گَرد و غبار فراموشی روی آن نشسته باشد نبود تا کسی از آن کم کند یا بر آن بیفزاید.
بنا به نقل ابوعبدالله زنجانی در کتاب "تاریخ قرآن" پیامبر(ص) نویسندگان متعددی داشت که وحی را یادداشت می کردند و آن‌ها چهل و سه نفر بودند که بیش از همه "زیدبن ثابت" و امیر مؤمنان علی بن ابی‌طالب(ع) در امر کتابت قرآن ملازم پیامبر در این رابطه بودند.[4]
آنها در برخی موارد آنچه را که نوشته بودند، برای پیامبر می‌خواندند تا هر گونه اشتباه احتمالی رفع شود. کتابی که این همه نویسنده داشته، چگونه ممکن است تحریف شود؟

پی نوشت:
[1] فصلت (41) آیه41 و 42
[2] تفسیر نمونه، ج1، ص 8 - 10؛ قرآن هرگز تحریف نشده، آیت الله حسن زاده، آملی ص 28
[3] تفسیر نمونه، ج11، ص 23
[4] ابوعبدالله زنجانی، تاریخ قرآن، ص 24