عايشه مى‌‏گويد: رسول خدا هرگاه به ياد خديجه می‌افتاد، از او به نيكی ياد می‌كرد. روزی حسادت بر من چيره شد و گفتم: چه زياد از آن پير زن بی‌دندان ياد مى‌‏كنيد؟ همانا خداوند بهتر از او نصيب شما فرموده است. رسول خدا فرمود: خداوند بهتر از او نصيب من نفرموده است، زيرا هنگامى‌كه همه مردم مرا تكذيب مى‏‌كردند، او مرا تصديق مى‏‌كرد و هنگامى‎كه مردم مرا محروم مى‌‏داشتند، او با اموال خود من را ياری مى‏‌كرد و خداوند فرزندان مرا، از او به من عنايت فرمود و حال آن‌كه از غير او فرزندى به من عنايت نفرمود.
مسند احمد بن حنبل، احمد بن حنبل، ج41، ص356.
مقاله: «حسادت عایشه به حضرت خدیجه (سلام الله علیها)»