پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبلّغی بهائی و یک منتقد، موضوع تعارض تحصیلات شوقی افندی با نوع تعلیم و تربیت بهائی را مورد بررسی قرار دادند.
مبلّغ بهائی: پیشوایان ما برای تحقق آموزه‌ی لزوم تعلیم و تربیت و همچنین ایجاد وحدت عالم انسانی، حکم به لزوم تحصیل یکسان تمامی انسان‌ها کرده‌اند.[1]
منتقد: اگر چنین است پس چرا پیشوایان بهائی کودکان خود را از تحصیل در مدارس غیربهائی نهی کرده‌اند: «اطفال احباب در سائر مکتب‌های ملل مختلفه فرستادن و تربیت نمودن سبب جمودت (جامد و بی روح شدن) و خمودت (افسردگی، سست و ضعیف شدن) گردد».[2]
مبلّغ بهائی: به این خاطر که بهائیان الگوی جامعه بوده و نباید تحت تربیت غیربهائیان قرار گیرند!
منتقد: با این حساب پیشوایان بهائیت، بر خلاف شعارهای عوام فریب خود، فرزندان بهائی را از سایرین مستثنی کرده‌اند! اما جالب است بدانید، عبدالبهائی که از فرستادن فرزندان بهائی به مدارس غيربهائی نهی كرده و رفتن به اين مدارس را مرگ مجسّم معرفی نمود، نوه‌ی خود شوقی افندی را به بهترين مدارس غيربهائی فرستاده است؛ همچنان که از زبان روحیه ماکسول می‌خوانیم: «هرچند ايشان (شوقی) به بهترين مدرسه حيفا رفتند ولی بی‌نهايت ناراحت بودند اين مدرسه هنوز موجود است و به اسم دبيرستان برادران مشهور و به آباء يسوعييين (: مسيحيان) متعلّق است... چون حضرت عبدالبهاء مشاهده فرمودند كه ايشان در آن مدرسه مسرور نيستند لذا تصميم گرفتند حضرت شوقی افندی را به بيروت بفرستند آنجا در یک مدرسه شبانه روزی كاتولیکی وارد شدند... حضرت سركار آقا فوراً وسائلی تهيه فرمودند كه حضرت شوقی افندی در دانشكده امريكائی بيروت وارد شوند».[3]
با این حال، چگونه پیشوا و الگوی بهائیت باید از سایر بهائیان ممتاز گشته و بر خلاف سایر بهائیان در مدارس غیربهائی تحصیل کند؟! به راستی که چرا پیشوایان بهائی به احکام ساختگی خود پایبند نبوده‌اند؟!

پی‌نوشت:
[1]. عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، 127 بدیع، ج 2، ص 148.
[2]. عبدالبهاء، منتخباتی از مکاتیب عبدالبهاء، آلمان: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، بی‌تا، ج 6، شماره 451.
[3]. روحیه ماکسول، گوهر کیتا، ترجمه‌ی: ابوالقاسم فیضی، نسخه‌ی الکترونیکی، صص 27-26.