پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از نشانه‌های دوستی خداوند و عرض ارادت و محبت به اهلبیت (علیهم‌السلام)، عمل به دستورات قرآن و سخنان معصومین (علیهم‌السلام) است. اگر کسی به‌ظاهر بگوید که قرآن را قبول دارم ولی عامل به آن نباشد، یا خود را محبّ و دوستدار حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بداند ولی عملا راه دشمنان وی را دنبال کند، آیا می‌توان او را محبّ واقعی خواند؟ قطعا اینچنین نیست و باید گفت که او فقط مدعی دوستی خدا و خاندان اهلبیت (علیهم‌السلام) است. یکی از آیاتی که مؤمنین را به اطاعت از ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) سفارش کرده، آیه‌ی اطاعت است، که حق‌تعالی علاوه بر اطاعت از خود و رسول خود (صلی الله علیه و آله)، اهل ایمان را به اطاعت از اولی‌الأمر نیز أمر می‌کند. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْكُمْ[نساء/59] اى اهل ایمان! از خدا اطاعت كنید و [نیز] از پیامبر و صاحبان امر خودتان اطاعت كنید.» بنا بر تفسیر اکثر مفسران شیعه و سنی، «اولی‌الأمر» در اینجا حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امامان از فرزندان او هستند. نکته بسیار مهم و اساسی، انتخاب اولی‌الأمر و تعیین امام، توسط خداوند متعال است و مردم حق انتخاب امام را ندارند.
عده‌ای از تشنگان قدرت و فریب‌خوردگان شیطان، از قبیل فرقه‌ی منحرف صوفیه، برای آنکه جواز شرعیِ ریاستِ خود بر مردم را ثابت کنند، با تفسیر به‌ رأی آیه،  اولی‌الأمر را به خودشان نسبت داده و گفته‌اند وقتی جماعتی از مردم یک چیزی را تصویب کردند، آن أمر خداست. نورعلی تابنده قطب فرقه‌ی صوفیه، که خود را پیرو مولا علی (علیه‌السلام) معرفی می‌کند، در سخنانی بی‌اساس آیه‌ی اولی‌الأمر را به‌گونه‌ای تفسیر به رای می‌کند که در واقع، همان سخن شورای سقیفه است. وی در این‌باره گفته: «در آیات قرآن از اطاعت از امر رسول ذکر شده است، اطیعواالله و اطیعوا الرسول در ادامه آمده و اولوالامر منکم، به کلمه «منکم» کمتر توجه شده و مفسرین کمتر آن را دیدند یعنی اولوالامری که از خود شما باشد. به یک معنا «منکم» یعنی دست جماعت دست خداست، یعنی وقتی جماعت یک چیزی تصویب کرد آن امر خداست و جز به امر خدا سیادتی انجام نمی شود.» [سخنرانی نورعلی تابنده، 9/10/96]

پی‌نوشت:
سخنرانی نورعلی تابنده، سخنرانی منتشر شده در کانال تلگرامی وابسته به فرقه، 9/10/96.