عبدالله بن عمر به‌خاطر پدید آمدن واقعه عاشورا از یزید شدیداً انتقاد کرد و این حادثه را به بزرگ‌ترین حادثه و مصیبت و اندوه در اسلام تعبیر کرد و مسبب او را شخص یزید دانست و ... یزید هم در پاسخ او این‌چنین نوشت: «ای نادان احمق! ما به خانه‌های نو و فرش‌های گسترده و بالش‌های روی هم چیده دست یافتیم و برای نگهداری از آن جنگ کردیم. اگر حق با ماست که بر سر حق خود جنگیدیم، ولی اگر حق با دیگران - امام حسین- باشد، پس پدر تو و رفیق او - ابوبکر- نخستین کسانی بودند که بنیان این کار را نهادند - غصب خلافت-، و حق را از اهلش که سزاوار آن بودند گرفتند، ... اگر سرزنش و عتابی هم باشد، آن‌ها باید سرزنش شوند...» پی‌نوشت: انساب الاشراف، بلاذری، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان، ج3 ص171.