پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از مهم‌ترین فتنه‌هایی که در طول تاریخ اسلام صورت پذیرفته است، فتنه وهابیت است، که در سرزمین نجد به وقوع پیوسته است. فتنه‌ای بس عظیم و بزرگ که در شکل خود بی‌نظیر است. فرقه‌ای که به نام دین، سر دین را می‌برد و به نام پیامبر (صلی الله علیه و آله) در مقابل پیامبر ایستاده است.
عبدالله بن عمر می‌گوید: روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خدایا! کشور شام را برای ما مبارک گردان! خدایا کشور یمن را نیز برای ما مبارک گردان! صحابه گفتند: یا رسول الله! برای سرزمین نجد نیز دعا بفرمایید، تا مبارک شود. حضرت وقتی این سخن را شنید، دوباره فرمود: خدایا! شام و یمن را برای ما مبارک گردان! اصحاب مجددا گفتند: یا رسول الله! برای سرزمین نجد نیز دعا بفرمایید! حضرت وقتی اصرار صحابه را شنید، برای بار سوم فرمود: در این سرزمین آشوب‌ها و فتنه‌ها رخ خواهد داد و شاخ شیطان از این سرزمین بیرون خواهد آمد![1]
احمد بن حنبل، بخاری و مسلم می‌گویند: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) وقتی با اصرار اصحاب برای دعا، برای نجد روبرو شد، در حالی‌که رو به مشرق ایستاده بود، به سمت نجد اشاره کرده و فرمود: «أَلَا إِنَّ الْفِتْنَةَ هَاهُنَا، أَلَا إِنَّ الْفِتْنَةَ هَاهُنَا، مِنْ حَيْثُ يَطْلُعُ قَرْنُ الشَّيْطَانِ.[2] بدانید و آگاه باشید که فتنه از این‌جاست، آگاه باشید که فتنه از این‌جاست، از جایی که شاخ شیطان ظهور پیدا خواهد کرد.»
شیخ سلیمان بن عبدالوهاب که از منتقدین جدی برادرش محمد بن عبدالوهاب است، این احادیث را به فتنه وهابیت تطبیق داده و می‌نویسد: «این‌که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: ایمان یمنی است و آشوب و فتنه از طرف مشرق است و این جمله را تکرار فرمود، برای این است که مردم در رابطه با رویدادهای این سرزمین بیاندیشند و با آگاهی آن را بسنجند و زود فریب مدعیان آن‌جا را نخورند. چرا پیامبر (صلی الله علیه و آله) مکرر برای حجاز و اهل آن دعا کرد، ولی از دعا برای «نجد» خودداری فرمود!؟
اگر بنا بود آداب و سننی که در حجاز و یمن و مکه و مدینه رواج داشت، آداب ضد دینی و شرک و کفر محسوب شود، پس چرا پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای آن مناطق دعا فرمود، ولی برای سرزمین نجد که این آداب و سنن در آن‌جا ریشه کن شده، دعا نکرد!؟
شما وهابیان فقط سرزمین خود را سرزمین اسلامی می‌دانید و سایر کشورها و شهرهای اسلامی را بلاد کفر می‌پندارید در حالی‌که این عقیده و رفتار شما با سخن و دعای پیامبر (صلی الله علیه و آله) سازگار نیست!»[3]
به‌راستی چرا پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای مردم نجد دعا نفرمود! به‌نظر می‌رسد که سخن سلیمان بن عبدالوهاب در تطبیق این احادیث به فتنه وهابیت به‌درستی صورت پذیرفته شده باشد!

پی‌نوشت:

[1]. أحمد بن محمد بن حنبل، مسندأحمد بن حنبل، محقق: شعيب الأرنؤوط، موسسه الرساله، چاپ اول، 1421ق، ج10، ص194.
بخاري، محمّد بن اسماعيل (م 256)، صحيح بخاري، تحقيق: محمد زهير بن ناصر، دار طوق النجاة، چاپ اوّل، 1422ق، ج2، ص33.
[2]. أحمد بن محمد بن حنبل، مسندأحمد بن حنبل، محقق: شعيب الأرنؤوط، موسسه الرساله، چاپ اول، 1421ق، ج9، ص472.
بخاري، محمّد بن اسماعيل (م 256)، صحيح بخاري، تحقيق: محمد زهير بن ناصر، دار طوق النجاة، چاپ اوّل، 1422ق، ج4، ص123
نيشابوري، مسلم بن حجّاج (261)، المسند الصحيح المختصر بنقل العدل عن العدل إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، دار إحياء التراث العربي، بيروت، بي تا، ج4، ص2229.
[3]. «وانتم الأن مذهبكم انه يجب على العامة اتباع مذهبكم وان من اتبعه ولم يقدر على اظهاره في بلده وتكفير اهل بلده وجب عليه الهجرة اليكم وانكم الطائفة المنصورة وهذا خلاف هذا الحديث فان...». سلیمان بن عبدالوهاب، الصواعق الالهیه فی الرد علی الوهابیه،بی‌تا، بی‌جا، ص44-45

نویسنده: مجتبی محیطی