پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جهان پس از گذراندن دوران ماقبل تاریخ و رسیدن به اولین پله‌های ترقی، به ایجاد آثار نقاشی بر روی سنگ‌واره‌ها روی آورد و پس از آن نیز کم‌کم به اختراع خط روی آورد[1] و این سیر پیشرفت در زندگی بشر از چنان اهمیت ویژه و پایداری برخوردار شد، که اهمیت آن روز به روز بیشتر شده و حتی با پیشرفت علوم دیگر مانند حفظ صدا و تصویر، باز هم نگارش و کتابت، ارزش خود را حفظ نموده، و بلکه امروزه می‌بینیم که مجموعه سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها را نیز به‌صورت مکتوب در می‌آورند و پایداری و دوام آن‌ها را در قالب کتاب و اوراق می‌دانند.

اهمیت کتابت و نگارش، امروزه به چنان جایگاه بالایی رسیده است، که اگر کسی از این دانش بی‌بهره باشد و به قول معروف سواد خواندن و نوشتن نداشته باشد، از جایگاه اجتماعی خوبی برخوردار نخواهد بود و به‌عنوان یک شخص بی‌سواد در جامعه شناخته می‌شود. کتابت و نگارش از آن‌چنان جایگاه ویژه‌ای در دین مبین اسلام برخوردار است که خداوند در کتاب نازل شده بر پیامبر آخر الزمان، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، نیز به آن قسم یاد کرده است: «وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ.[قلم/1] سوگند به قلم و آن‌چه مى‌نويسند.»

مسلماً پس از نگارش هر مطلب، خوانندگان مختلف با سطح درک‌های متفاوت به برداشت‌های گوناگونی از آن می‌پردازند و بنا به میزان آگاهی خود، به تحلیل و تفسیر آن روی می‌آورند، که به‌طور قطع و یقین همه آن برداشت‌ها نمی‌تواند درست باشد. حال نکته در این‌جاست که آیا با علم به این‌که یک نوشته در معرض عموم قرار خواهد گرفت و از آن تفسیر و یا برداشت‌های متفاوتی صورت خواهد پذیرفت که بعضاً نیز ناردست هستند، آیا باید نگارش را تعطیل کرد؟!

وهابیت با کج‌اندیشی‌های بسیار به گونه‌ای سخن می‌رانند که باید از نگارش مظاهر اسلامی دست کشید. ایشان با این روی‌کرد که عده‌ای ممکن است، از نگارش‌های دینی برداشت‌های متفاوتی را داشته باشند، به‌عنوان مثال فتوای به حرمت نگارش و کتابت نام مقدس «پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)» در کنار نام مقدس «الله» داده‌اند: «این کار جایز نیست؛ چرا که این کار باعث می‌شود، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هم‌طراز خداوند و مساوی با او گردد؛ به شکلی که اگر کسی این نوشته را ببیند و معنا را نفهمد، یقین می‌کند که آن دو با یک‌دیگر مساوی و یکسان هستند؛ پس به همین‌رو، واجب است نام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) زائل و محو شود؛ و اما درباره نوشتن نام «الله» از آن‌جا که صوفی‌ها همواره «الله» «الله» «الله» می‌گویند و این نام را به‌عنوان ذکر خود قرار می‌دهند، به همین‌رو، بایست نام «الله» نیز از دیوارها، کاغذها و هر جای دیگر محو شود.»[2] 

پی‌نوشت:

[1]. تبیان، «تاریخچه پیدایش خط»، 22 آبان 1385.
[2]. سایت فتاوی عُثیمین به نقل از سید مجتبی عصیری، پیامبر وهابیت، ص50