من ریشه و بنیان این جشن رو به شما میگم/// فردید این پژوهشگران به اینه که این باور و دیدگاهی که امروزه به این جشن (چهارشنبه سوری) دارند (منظور همان این کارای ناشایست و ازار رسانی هاییست که میکنند:ترقه زنی , سروصدا ها و........) هیچ پیوندی با فرهنگ ما ندارد درستم گفتند ... ولی ریشه ی این جشن و پایکوبی و شادمانی در اوستا و شاهنامه است: سیاوش یکی از سیتم کشیده ترین چهره هی اوستا و شاهنامست که به خواسته نامشروع نامادریش تن در نداد و با پاپوشی که برای او ساختند سخت مورد خشم پدر خود روبرو شد و سیاوش برای نشان دادن بی گناهی خود از پدرش خواست که از هفت تونل آتش گذر کند و اگر از اتش رهایی یافت ان را سبب بی گناهی او بداند. این ازمون بنا به گفته ایی در واپسین سه شنبه سال انجامید و او سرفرازانه و پیروزمندانه بیرون امد و بدستور کیکاووس این روز جشن میهنی و مردمی شناخته شد./// این جشن به یادمانی پیروزی سیاوش بر دشمنی نامادریش یا به واژاکی پیروزی روشنایی بر تاریکی جشن گرفته میشود. هتا بازهم در شاهنامهٔ فردوسی نمارش هایی دربارهٔ بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان‌دهندهٔ کهن بودن این جشن است. مراسم پیوند با این جشن میهنی و ملی ، که از دیرباز در فرهنگ باستانی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است.(منبع:در شاهنامهٔ فردوسی اشاره‌هایی دربارهٔ بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان‌دهندهٔ کهن بودن این جشن است. مراسم سنّتی مربوط به این جشن ملّی، از دیرباز در فرهنگ سنّتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است.) و ایین قاشق‌زنی از این باور سر چشمه گرفته که روان نیک درگذشتگان در رستاخیز پایانی سال به میان زندگان بازگشته و به چهره ی کسانی که رویشان پوشیده است به خانه بازماندگان سر می‌زنند و زندگان برای یادبود و برکت به آنان پیشکشی می‌دهند.(بن مایه=حسین میرزایی. «آیین نوروزی و کارکردهای آن». انسان‌شناسی و فرهنگ، نوروز ۱۳۹۳. بازبینی‌شده در ۱۰ فروردین ۱۳۹۴.)) در زند اوستا آمده است که پنج روز پایانی سال تا روز پنجم فروردین اورمزد دوزخ را تهی می‌کند و روانها رها می‌شوند. قاشق زنی استفادهٔ روان نیاکان از زبان بدنی به جای زبان گفتاری است(بهار مختاریان. «نمادشناسی نوروز». بازبینی‌شده در ۱۰ فروردین ۱۳۹۴.) چهارشبه سوری یک جشن و ایین ایرانی و میهنی است.