حکومت ساسانی اصلا هم حکومت شایسته سالار نبوده. ملاک شاه شدن، خون و نژاد بود. یعنی شاهزاده به صرف اینکه از خون شاه قبلی بود شاه میشد. یا حتی وقتی یک شاهزاده متولد میشد از همون ابتدای تولد ولیعهد میشد یعنی مقرّر میشد که شاه بعدی این باشه. خب این که نشد شایسته سالاری. آخه نوزاد 3 روزه چه شایستگی داره؟ کدوم شایسته سالاری؟ وقتی در زمان ابوبکر و عمر، مسلمین وارد جنگ علیه ساسانیان شدند کل ممکلت ساسانی گرفتار جنگ داخلی و اختلاف بود. فرماندهان به جون هم افتاده بودن. شاهان و شاهزادگان همدیگر رو میکشتند برای اینکه به حکومت برسند. برادر به برادرش رحم نمیکرد. حتی پسر پدر خودش رو میکشت. حتی شما اسناد ازدواج با محارم در فرهنگ ساسانی رو ببینید. در بند 20 از روایات آذرفرنبغ موید زرتشتی که بر اساس فرهنگ و باورهای دینی به جا مانده از دوره ساسانی نوشته شده پدر حق داره با دختر خودش همبستر بشه و برادر با خواهرش. حتی به زور. و نیازی به رضایت زن هم نبود. شاهان ساسانی خیلی هاشون همبستری با محارم داشتند. این اسمش شایسته سالاری نیست.