سلام گرامی؛ در منابع ایرانی، کورش (فاتح بابل) تنها یک فرمانده نظامی و یک حاکم دست نشانده بود. او مطیع دستورات بهمن اردشیر بود و از خود اراده ای نداشت. برای همین در شاهنامه که زندگی شاهان است، نامی از کورش وجود ندارد. چون کمتر از آن بود که اسمش آورده شود. یهودیان و به تبع آنان غربیها از کورش، شاه شاهان ساختند. البته بنابر تعریف غربیها و بر اساس منشور کورش، کورش بت پرست بود (مردوک پرست). به هر حال یهودیان در عصر کورش، نه تنها قوم برگزیده نبودند، بلکه بنابر متان تورات و قرآن، قومی نفرین شده بودند.