علی‌محمد شیرازی پیش از مرگ، کتاب «بیان» را به صورت ناقص، در نسخ اسلام نوشت. بنابر احکام کتاب بیان، هرکس که دین بابی را نمی‌پذیرفت باید گردنش قطع می‌شد، خانه‌اش ویران، وطنش اِشغال و تمام کتاب‌های غیربابی سوزانده می‌شد.

جدایی بهائیت و شیعه، از آنجا شروع شد که علی‌محمد شیرازی با استفاده از زمینه‌سازی مسلک شیخیه، در سال 1260ق خودش را نایب خاص یا همان باب امام زمان شیعه معرفی کرد.

جابر نقل می‌کند: «زمانی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌وآله) پیکر خونین حمزه را یافت، گریست و زمانی که از مثله کردن او آگاهی یافت، با صدای بلند گریه سر داد.»
المعجم الکبیر،‌ طبرانی، ج3، ص155.

پیامبرنمای بهائیت (بهاءالله) سرانجام سال 1892 بر اثر اسهال خونی درگذشت و عباس افندی (عبدالبهاء) جانشین او شد. عبدالبهاء از پدر زیرک‌تر بود و مدام از زیر سایه استعماری به سایه استعماری قوی‌تر می‌رفت و تعالیمی از دیگر ادیان سرقت، و به بهائیت نسبت می‌داد.

عبدالبهاء به وصیت پیامبرنمای بهائیت عمل نکرد و به جای برادر، نوه دختری خود شوقی افندی را به جانشینی برگزید. در زمان شوقی افندی و تأسیس رژیم صهیونیستی، بهائیت هم توسعه خارق العاده‌ای را تجربه کرد و از 20 کشور، به 224 کشور نفوذ پیدا کرد.

حمایت استعمار روس | یکی از رهبران جنبش خونخوار بابیت در ایران، حسینعلی نوری بود. خانواده حسینعلی همگی از وابستگان سفارت روس در ایران بودند.