تحصيلات سيّد على محمد، اندك بود. او، در نوشتن مطالب به زبان فارسى و بويژه عربى، دچار اشتباهات فاحش شده كه نشانه ى عدم اطّلاع كافى وى از ادبيات زبان عربى و فارسى است. او، پس از مدّتى كوتاه كه به تحصيل پرداخته بود، دست از آن كشيد و در هفده سالگى، همراه دايى خويش، ميرزا سيّد على تاجر، شغل پدر را پيشه‏ى خويش ساخت.(15) وى، حدود پنج سال در «بوشهر» كه داراى هوايى گرم است، اقامت گزيد و با داد و ستد در بندر بوشهر، زندگى خويش را مى‏ گذراند.
برخى آورده‏ اند، چون وى، مجذوب مسايل مذهبى بود، در پناه قيافه‏ ى محجوب و چهره ى زيبا و حسن خلق و سلوك با مردم، توانست عدّه‏ اى را به سوى خود جلب كند.(16)