5- أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَ حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ عَنِ الْخَشَّابِ جـَمـِيعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يُوسُفَ عَنْ مُعَاذِ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ عَنْ أَبِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالتَّخَشُّعِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ لَحَامِلُ الْقُرْآنِ وَ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ بِالصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ لَحَامِلُ الْقُرْآنِ ثـُمَّ نـَادَى بـِأَعـْلَى صـَوْتـِهِ يـَا حـَامـِلَ الْقـُرْآنِ تـَوَاضَعْ بِهِ يَرْفَعْكَ اللَّهُ وَ لَا تَعَزَّزْ بِهِ فـَيـُذِلَّكَ اللَّهُ يـَا حـَامـِلَ الْقـُرْآنِ تَزَيَّنْ بِهِ لِلَّهِ يُزَيِّنْكَ اللَّهُ بِهِ وَ لَا تَزَيَّنْ بِهِ لِلنَّاسِ فـَيـَشـِيـنـَكَ اللَّهُ بـِهِ مـَنْ خـَتـَمَ الْقُرْآنَ فَكَأَنَّمَا أُدْرِجَتِ النُّبُوَّةُ بَيْنَ جَنْبَيْهِ وَ لَكِنَّهُ لَا يـُوحـَى إِلَيـْهِ وَ مـَنْ جـَمـَعَ الْقـُرْآنَ فَنَوْلُهُ لَا يَجْهَلُ مَعَ مَنْ يَجْهَلُ عَلَيْهِ وَ لَا يَغْضَبُ فِيمَنْ يَغْضَبُ عَلَيْهِ وَ لَا يَحِدُّ فِيمَنْ يَحِدُّ وَ لَكِنَّهُ يَعْفُو وَ يَصْفَحُ وَ يَغْفِرُ وَ يَحْلُمُ لِتَعْظِيمِ الْقـُرْآنِ وَ مـَنْ أُوتـِيَ الْقـُرْآنَ فَظَنَّ أَنَّ أَحَداً مِنَ النَّاسِ أُوتِيَ أَفْضَلَ مِمَّا أُوتِيَ فَقَدْ عَظَّمَ مَا حَقَّرَ اللَّهُ وَ حَقَّرَ مَا عَظَّمَ اللَّهُ
اصول كافى جلد 4 صفحه : 406 رواية : 5

ترجمه :
5- امـام صـادق عـليـه السـلام فرمود: رسول خدا (ص ) فرمود: همانا سزاوارترين مردمان بـتـرس از خدا در پنهان و عيان آنكس است كه قرآن را در بر دارد، و هر آينه سزاوارترين مردمان در نهان و آشكار بنماز خواندن و روزه گرفتن آنكس ‍ است كه قرآن را در بر دارد، سـپـس بـآواز بـلنـد فرمود: اى دارنده قرآن بوسيله آن فروتنى پيشه كن تا خدايت بالا بـرد، و بـدان وسـيله تكبر ورزى و عزت طلبى نكن كه خدا خوار و زبونت كند، اى در بر دارنـده قـرآن بـراى خـدا خـود را بـدان بـيـاراى تا خدايت بدان بيارايد و با قرآن براى مـردمان خود آرائى نكن كه خدايت ترا بدان زشت كند، هر كه قرآن را (با تدبر و فهميدن ) خـتـم كـنـد گـويـا نبوت را در دل خود جا داده ولى باو وحى نمى رسد، و هر كه قرآن را آنطور كه شايد فراهم كند (چنين كسى ) در برابر آنكس كه با او نادانى كند (بردبارى ورزد چـون او) نـادانى نكند، و در برابر كسى كه بر او خشم گيرد (شكيبائى ورزد و) و بـا هـر كـس كـه بـا او تـندى كند تندى نكند، ولى بگذرد و نديده گيرد و بيامرزد و حلم ورزد بـخـاطـر بزرگ داشت قرآن ، و هر كه قرآن بدو داده شود و باز گمان كند كه بيك تـن از مـردم بـهـتـر از آنـچـه او دارد چـيـزى داده اند آنكس بزرگ دانسته آنچه را خدا كوچك شمرده ، و كوچك دانسته آنچه را خداوند بزرگ شمرده است .