پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بی‌مقدمه، اصل مطلب... داریوش هخامنشی چگونه با اعتراض‌ها و ایضاً اغتشاش‌ها برخورد می‌کرد؟

طبق کتیبه بیستون (BISOTUN, Darius's Inscription)، در عصر حکومت داریوش، "مردم ارمنستان" دست به اعتراض زدند. اعتراضات به اغتشاش کشید. داریوش سپاهی فرستاد و مردم را سرکوب کرد. (بنگرید) مردم ماد هم علیه حکومت هخامنشی اعتراض کردند. این بار هم کار به اغتشاش کشید. داریوش، لشکری فرستاد و معترضین را تار و مار کرد. (بنگرید) همچنین هنگامی که مردم بابِل نافرمانی کردند، باز هم داریوش آنان را سرکوب کرد. سر دسته آنان را کشت و بسیاری از اغتشاش‌گران در آب رودخانه انداخته شده و غرق شدند. (بنگرید) مردم خوزستان نیز در دوران حاکمیت داریوش دست به اعتراض زدند. کار به درگیری کشید و داریوش هم دستور داد آنان را تار و مار کرده و سران این اعتراض را اعدام کرد. (بنگرید) همین رفتار (کشتارِ معترضین و اعدامِ سران اغتشاش) را داریوش در مواجهه با معترضینِ سرزمین پارت (خراسان) هم صورت داد. چنان آن را در هم کوبید که تا مدت‌ها صدای مخالفی شنیده نمی‌شد (بنگرید). جالب اینکه داریوش در کتیبه خود می‌گوید در یک سال، 19 باز اعتراضات وسیع به همراه اغتشاش و درگیری در قلمرو او رخ داد که تمامی این موارد به دست او سرکوب شدند و معترضین و اغتشاشگران هم به بردگی حکومت هخامنشی درآمدند (بنگرید) هم چنین، به صراحت در کتیبه داریوش آمده است که هر کس با حکومت هخامنشی مخالفت می‌کرد به سختی تنبیه و "گوشمالی" داده می‌شد. (بنگرید)

اکنون آیا به راستی، داریوش حق داشت چنین رفتار کند؟ اگر داریوش چنین نمی‌کرد، چه اتفاقی در ایران‌زمین می‌افتاد؟ آیا ممکن بود که این سرزمین دچار هرج و مرج و سقوط شود؟ آیا برای حفظ جامعه باید دست به خشونت زد؟ آیا چنین رفتارهایی از لوازم مدیریت جامعه است؟ قضاوت با خوانندگان.