پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نبهانی از علمای اهل سنت (متوفای ۱۳۵۰ قمری) در کتاب الشواهد الحق می‌گوید: به درستی که ثابت شد و از خورشید واضح‌تر است که علمای مذاهب اربعه بر این مساله اتفاق نظر دارند، که بدعت‌های ابن تیمیه را باید کنار گذاشت. برخی از آن‌ها حتی فرا‌تر رفته به نقل‌های ابن تیمیه نیز معترضند بعضا آن‌ها را معتبر نمی‌دانند. عده‌ای حتی به صحت عقل او نیز مشکوکند، و بسیاری دیگر بر او خرده گرفته‌اند، به خاطر فتاوای شاذی که بر خلاف اجماع مسلمانان مطرح کرده است. خصوصا در احادیثی که به پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نسبت می‌دهد.[۱]
ملا علی قاری نیز از علمای بزرگ حنفی، در این باره می‌نویسد: ابن تیمیه از حنابله، در تحریم سفر به قصد زیارت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) راه افراط را پیموده است. در حالیکه تقرب جستن به واسطه‌ی زیارت ایشان، امری است کاملا مسلم در دین.[۲]
این گونه سخنان در قبال این مرد مکررا از سوی علمای مطرح و طراز اول اهل سنت مطرح شده است. این اعتراضات و این گونه سخنان علیه او از زمان خود او در کلام اشخاصی چون سبکی مطرح شد. و تا کنون هم هر روز به بیانی تازه مکرر می‌گردد.
این در حالی است که امثال عربستان سعودی که حتی در ظاهر هم ملتزم به بسیاری از مظاهر اسلام نیستند، هر ساله و در تیراژهای بسیار آثار او را منتشر می‌نمایند. و عنوان مجعول شیخ السلام را بر کسی بار می‌کنند که اینگونه اقوال به کرات درباره‌ی او مطرح شده است. نمونه‌ی عدم التزام به اسلام راستین از سوی عربستان در اعدام ناجوانمردانه‌ی شیخ نمر، به خوبی هویداست. مبرهن است که پیروی از عقاید امثال ابن تیمیه، نتیجه‌ای بهتر از این، دربر نخواهد داشت که بدون حتی اعطای حق دفاع از خود، عالمی را محکوم به اعدام نموده و با کمال وقاحت آن حکم را نیز به اجرا درآورند.

پی‌نوشت:

[1]. شواهد الحق فی الاستغاثة بسید الخلق، یوسف بن اسماعیل النهبانی، ص ۱۹۰، بی‌نا، بی‌تا.
[2]. شرح الشفاء، علی بن محمد القاری، ج۲، ص ۱۵۲، ناشر: دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۲۱ ه.ق. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.