دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم از معروف‌ترین کتب روایی اهل‌سنت می‌باشند که می‌توان گفت شالوده و مبنا برای صحیح و نادرست بودن روایات دیگر بر پایه این دوکتاب سنجیده می‌شود. اما نکته در این‌جاست که ایشان این مسئله را تعمیم داده و می‌خواهند روایات مربوط به شیعیان را نیز با همان ملاک و معیار بسنجند و صحیح و ناصحیح آن را مشخص کنند.

از جمله احادیثی که وجود امام زمان را ثابت می‌کند، حدیث ثقلین است که در کتب معروف و معتبر فریقین با سند صحیح وارد شده است، رسول الله فرمود: «من چیزی بین شما بر جای می‌نهم که اگر بدان چنگ زنید، بعد از من هرگز گمراه نخواهید شد. یکی از آن دو از دیگری عظیم‌تر است: کتاب خدا رشته‌ای است که از آسمان به زمین کشیده شده است...

یکی از ویژگی‌های اهل‌بیت، نگاه آنان به آخرالزمان بود. همه آنان، فرمایشاتی را برای این زمان بیان فرموده‌اند. با توجه به عصر امام سجاد(علیه السلام)، شرایط برای سخنرانی و ارشاد بسیار مشکل بود. لذا امام سجاد(علیه السلام) معارف را در قالب دعا و نیایش بیان می‌فرمودند که احادیث مربوط به مهدویت از جایگاه ویژه و ممتازی برخوردار است.

درکتب معتبر اهل سنت حقایقی نهفته است که انسان‌های آزاد اندیش و پاک سرشت را بیدار می‌کند و ازدیده‌هایشان پرده ظلمت را پس می‌زند، راه مستقیم و راستین را به رویشان می‌گشاید، نور اهل بیت را جلوی رویشان می‌تاباند و به سوی مذهب اهل بیت رهنمودشان می‌سازد به شرطی که پنجره دل را بگشایند ودر برابر نور اهل بیت قرار بدهند.

حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آخرین منجی بشریت است. اوست که ظهور الهی‌اش باعث سرنگونی کفر و نفاق می‌شود. آرامش و صلح و صفا، با قدوم مبارکش برپا می‌گردد. او تنها کسی است که عدل واقعی را جاری خواهد ساخت و مستضعفین عالم را تحت لوای خود حمایت می‌کند و مردم دسته دسته به سویش می‌روند و او را به عنوان منجی بشریت انتخاب می‌کنند.

از شبهاتی که برخی از اهل‌سنت به شیعیان وارد می‌کنند این شبهه است که احادیث مهدویت در صحیح بخاری و مسلم نیامده است؛ بنابراین نمی‌توان آن‌ها را پذیرفت. شاید این مسأله را برای اولین بار ابن خلدون مطرح کرد و کسانی‌که بعد از او آمدند، به تبعیت از او چنین گفتند. دلیل آن هم، جایگاه ویژه‌ای است که این دو کتاب، نزد اهل‌سنت دارد.