گریبان چاک زدن
روایتی که با سند معتبر از معاویة بن وهب از امام صادق علیهالسّلام در جواز هر جزع و فزع (بیتابی) در عزای سیدالشهداء علیهالسّلام وارد شده که میفرماید: «هر گونه جزع و فزع (بیتابی) و گریهای در مصیبت، مکروه است، جز آن که در عزای امام حسین علیهالسّلام باشد.» بر مصیبتی چون مصیبت حسین بن علی علیهالسلام باید بر گونهها لطمه زده و گریبانها چاک گردد.
با توجه به ادله عام و خاصی که در باب عزای سیدالشهداء وارد شده، گریبان چاک زدن در این مورد استثنا شده است. از جمله روایتی که با سند معتبر از معاویه بن وهب از امام صادق در جواز هر جزع و فزع در عزای سیدالشهداء وارد شده که میفرماید: «هر گونه جزع و فزع و گریهای در مصیبت، مکروه است، جز آن که در عزای امام حسین باشد.»
دشمنان مکتب تشیع با استناد به حدیثی از امام حسین که فرمود ای خواهر در عزای من گریبان چاک نکن، در صدد تحریم عزاداری هستند. این در حالی است که این سخن امام در موقعیتی بود که اگر حضرت زینب بیتابی و جزع و فزع میکرد، عمل او عملى صرفا عاطفى تلقى مىشد و مصداق بىصبرى به نظر مىرسيد. بنابراین، این سخن دلیلی بر تحریم عزاداری نیست.
پیروان وهابیت برای پر نشان دادن دست خود به عنوان ادلّهی حرمت عزاداری به روایاتی از کتب شیعه نیز استناد میجویند تا چنین تصور شود که گویا اهلبیت نیز در برابر گریه و عزاداری موضع گرفته و آن را تحریم نمودهاند که این روایات یا بدون سند و یا ضعیفالسند هستند و حتی اگر سند هم داشته باشند ناظر به عزاداریهای جاهلی است.