تصوف و شاهدبازی
شاهدبازی پیشینه‌ای برون دینی داشته است. اما در ایران باستان، همچنین بین اعراب تا دو قرن بعد از ظهوراسلام، خبری از این رفتار نیست. بنابر مکتوبات تاریخی، از اقاومی که به این عمل تن دادند، یونانیان بودند. هرچند خیلی زود این اندیشه به اقوام و ملل مختلف سرایت کرد. از میان گروه‌هایی که شاهدبازی را برگزیدند، صوفیه بود.
شاهدبازی که از عقاید صوفیان است، از طرق مختلف انجام می‌شده است. یکی از این راه‌ها، شاهدبازی در حین سماع است. اوحد الدین کرمانی از بزرگان صوفیه‌ای بود که در حین سماع پیراهن امردان را چاک می‌داد و سینه به سینه ایشان می‌نهاد. بدین طریق صوفیه پیروان خود را هدایت می‌کردند!
درحالی که برخی در پی تطهیر چهره صوفیه از ننگ شاهدبازی هستند، بزرگان صوفیه مخالف شاهدبازی، مریدان خود را از خطر به گناه افتادن بواسطه انجام این عمل، آگاه ساخته و مرتکبین این عمل را به خواری و خذلان وعده داده‌اند. بنابراین توجیه کردن عقیده به شاهدبازی در میان صوفیه امری عبث است، زیرا متقدمین صوفیه مریدان را از خطر آن آگاه کرده‌اند.