اهل سنت
به عبداللَّه بن عمر گفتند: چه کسی بعد از رسول خدا (ص) از همه برتر است؟ گفت، بهترین فرد بعد از پیامبر (ص) کسی است که هر چه برای پیامبر (ص) حلال بود، برای او نیز حلال بود و هر چه برای پیامبر (ص) حرام بود، برای او نیز حرام بود و او کسی نیست جز علی بن ابی‌طالب (ع).
ابدال یکی از مراتب اولیای صوفیه است که درمنابع حدیثی اهل سنت به آن بسیار پرداخته شده است و در این روایات، چهره مثبتی از آن ترسیم نموده اند تا مصادیقی که خود می دانند را در جامعه مطرح کنند.
بررسی وقایع تاریخی برای برخی بی فایده و بیهوده است، از این رو ارزیابی اتفاقات تاریخی را نبش قبر می‌دانند؛ در حالی که آیات قرآن، روایات و بزرگان دین اسلام به مسئله تاریخ، اهمیت ویژه‌ای داده‌اند. افزون بر آن می‌توان ضمن عبرت گیری از وقایع تاریخی، نقشه راهی برای آینده نیز ترسیم کرد.
فضایل بیشماری از امیرالمؤمنین (ع) در آیات قرآن کریم و روایات صحیح بیان شده است که نشان از اعلمیت و افضلیت مقام حضرت دارد. یکی از این فضایل که در آخرین آیه سوره رعد بیان شده، شهادت بر رسالت پیامبر (ص) را از ویژگیهای امیرالمؤمنین (ع) شمرده که منکرین فضائل اهل بیت (ع) با تحریف، آن را برای دیگران بیان کرده‌اند.
بررسی رویدادهای اخیر استان سیستان و بلوچستان که همراه اغتشاشات در سراسر کشور بود، حاکی از قربانی شدن مذهب اهل سنت در سیاست بازی ها بود.
اغتشاشات اخیر در کشور سبب شده تا افراد بسیاری که جزء خواص جامعه هستند، دچار لغزش های فراوانی شوند. آشوب های اخیر در زاهدان که بعد از خطبه های نماز جمعه مولوی عبدالحمید صورت گرفته، منجر شد تا بسیاری از مردم، فریب اغتشاشگران و گروهک های تروریستی را بخورند و آسیب های غیر قابل جبرانی به جامعه اهل سنت وارد شود.
شخصیت امام حسین (ع) از دو جهت دارای اهمیت فراوان است؛ اول آنکه ایشان سبط اصغر پیامبر اکرم (ص) هستند و امامت و خلافت امت اسلام در جمله «حسین منی» مختصر می‌شود و دوم آنکه تبیین و تشخیص اسلام ناب محمدی از اسلام تحریف شده اموی، در جمله «و انا من حسین» بیان می‌شود.
کتاب «معجزه محرم» به قلم رحیم بخش پروار، داستان رهیافتگی و شیعه شدن نویسنده محترم است که بعد از بیان سؤالاتش نسبت به شیعه، در کتاب، پاسخ هایی را که به دست آورده به قلم تحریر در آورده است. وی با قلمی شیوا داستان شیعه شدن خود را در قالب خاطره نویسی و با رویکرد تحقیقی نوشته است.
زندگی سراسر نور و برکت امام سجاد (ع) توأم با ویژگی هایی است که علمای اهل سنت، به ثبت و ضبط آن پرداخته اند. آنچه بیش از همه در زندگانی حضرت درخشش دارد، حضورشان در نهضت امام حسین (ع) است. تربیت شاگرد و بیان توحید ناب محمدی، در قالب دعا و مناجات نیز از ویژگی های منحصر به فرد ایشان است.
انتصاب الهی امیرالمومنین (ع) در روز غدیرخم نشان از فضیلت و به نوعی منقبت خاص حضرت است. خدای رحمان با دستوری که به رسول خود، برای ابلاغ جانشینی امیرالمومنین (ع) داد، ایشان را شایسته این مقام و منصب الهی می‌داند. بر همین اساس به گواهی محدثین شیعه و اهل سنت، به گوشه‌ای از فضایل بی‌نظیر امیرالمؤمنین (ع) اشاره کرده‌اند.
خطبه غدیر از احادیث صحیح السندی است که دلالت بر خلافت امیرالمومنین (ع) دارد. از قسمتهایی که در این خطبه بیان شده، حدیث ثقلین است. قرآن و اهل بیت (ع) دو ثقل گرانبهایی هستند که دلالت بر خلافت الهی دارند. در حقیقت، قرآن خلیفه صامت و اهل بیت (ع) خلفای ناطقی هستند که از جانب خدا نصب شده‌اند و تمسک به آنان سبب رهایی از گمراهی می‌شود.
عده ای از علمای اهل سنت در منابع معتبر خود به شرح کامل خطبه غدیرخم پرداخته اند. در این خطبه شریف پیامبر (ص) با استفاده از کلماتی خاص به ولایت امیرالمومنین (ع) اشاره می کنند و بر همین اساس، صحابه با ایشان بیعت کردند؛ اما بعد از گذشت چند روز از نصب الهی امیرالمومنین (ع) عده‌ای عهد خود را شکستند و به دشمنی آشکار با حضرت پرداختند و خلافت ایشان را غصب کردند.
بیان حدیث غدیر و مرجعیت این حدیث شریف به عنوان یکی از مهمترین دلایل اثبات خلافت، سبب شد تا حکام ظالم برای محدثینی که آن حدیث شریف را بیان کنند، جزای سنگینی همانند کشته شدن و تبعید در نظر بگیرند. لذا محدثان اهل سنت از نقل حدیث غدیر خودداری می کردند.
مفتیان وهابی با توهین به پیروان اهل بیت (ع) ادعا کرده اند که شیعیان مشرک هستند؛ زیرا آنان اهل بیت (ع) را دخیل در امور هستی می دانند و گردانندگی امور هستی را به وسیله دوازده امام خود می دانند. در پاسخ به این شبهه باید گفت، خلق کردن و زنده کردن مردگان از اموری است که اختصاص به خداوند متعال دارد؛ اما حضرت عیسی (ع) علاوه بر آنکه مردگان را زنده می‌کرد، موجوداتی را نیز خلق کرده است.