پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  ضرب المثلی می‌گوید: شما در مواجه‌ با انسانی که خواب است راحت هستید و بیدار کردن او آن چنان سخت نیست، اما برای کسی که خودش را به خواب زده باید مشقت کشید، چون او به واقع بیدار است که تظاهر به خواب می‌کند و خودش را به خواب زده است. این مثال که بسیار مورد استفاده است، در دایره و محیط علمی هم کاربرد خاص خودش را دارد. عدّه‌ای چنان خودشان را به خواب زده‎اند که گویی واقعا خوابند اما با بررسی دقیق تر متوجه خواهی شد که این‎گونه نیست.
در میان باستان گرایان و زرتشتیان عزیز هم این مطلب درباره برخی مسائل چشم نوازی می‌کند. قبول نکردن حقیقت و پاک کردن صورت مسئله ی آن یکی از روش ها و برنامه‌های بزرگان زرتشتی برای دور نشان دادن آلودگی ها و خرافات و... از آیین زرتشت است. ازدواج با محارم از اهمّ این مسائل است که در برنامه‌ای هدفمند قرار است از اساس با سوال مواجه شود و با روش فرار به جلو، صورت مسئله‎ی آن کاملا پاک شود. این مدل فرار به جلو در حالی صورت می‎گیرد که تمام منابع و مستندات تاریخی ازدواج با محارم را در میان ایران باستان و زرتشتیان تاکید و تایید می‌کنند و بر وقوع آن شواهد و ادله بسیاری می‌آورند.

منابع کتبی در مورد ازدواج با محارم درمیان پارسیان باستان از لحاظ مآخذ روایتی و یا به عبارت دیگر منبع اسنادی به چندین گروه تقسیم می شود: یونانی، رومی، سریانی، مسلمان و زرتشتی. اگر فقط شواهد یونانی و رومی یا سریانی و مسلمان را داشتیم، می توانستیم اصل موضوع را نتیجة اشتباه عمدی یا غیرعمدی نویسندگان ناآگاه بدانیم و با اَنگِ تهمت و افترا بر آنها، مردودشان بشماریم، ولی حقیقت این است که شواهد زرتشتی برای این موضوع دست کمی از گواهی‌های غیرزرتشتیان ندارد و به همین دلیل هیچ یک از گواهی ها را نمی‌توان بدون منطق کنارگذاشت.
 دکتر مري بويس زرتشت شناس معروف در مجموع اشاره مي‌کند که ازدواج با محارم ريشه در آيين زرتشت دارد و اصولا خشايار شاه تحت تاثير مادهاي زرتشتي قرار گرفت و ازدواج با محارم را براي پارس ها به ارمغان آورد.
 گزانتوس لودیایی ( همزمان اردشیر دوم ) می‌نویسد: مغان با مادر خود می‎خوابند و اگر بخواهند با خواهر و دختر خود نیز چنین می‎کنند. به علاوه آزادانه در مورد همسران خود به اشتراک روی می‎آورند.[1]

استرابو که از (63 ق م تا 19 م ) می‌زیست، می‎گوید: در میان مغان زناشویی، حتی اگر با مادر هم باشد، پسند سنت های نیاکان است.[2] تئودوره (393 تا 457م) گفته است: پیشترها که پارسیان به سنت زَرَدَش ( زرتشت) می‌رفتند، جفت شدن با مادر و خواهر و حتی دختر را روا می‌دانستند، اما اکنون که به سنت ماهیگیر- حواری مسیح- در آمده‌اند، این قوانین زردشت را دور انداخته‌اند.[3] از آنجا که موارد و شواهد و متون بسیار است، برای رجوع فقط به اسامی برخی اساتید که در منابع معتبر تاریخی به این موضوع پرداخته‎اند اشاره می‌کنیم.

 هرودت، استرابون، خاورشناس معروف پروفسور مینورسکی، تاریخ نویس معروف طبری، بارنَبی بِریسِن، توماس هاید، آنکتیل دوپرون، آدلف راپ، فردریخ اشپیگل، ویلهلم گایگر، ر.فُن اِشتَکِل بِرگ، ای. و. وِست، ه. هوبشمان، جیمز دارمستتر، ل.سی. کازارتلی، اِ. کوهن، امیل بِنوِنیست، فردیناند یوستی، کنستانتین اینوسترانتسف، ک. بارتولومه، آرتور کریستن سن، ث. و. کینگزمیل، ل. ه. گرای، اِ. کرنمان، دانشمند ایرانی علی اکبر مظاهری، آنتیس ثِنِس، گزانتوس لودیایی، کتزیاس پزشک اردشیر دوم، سوتیو، کاتولوس، کنتوس کوریتوس رفوس، پلوتارک، سکستوس ایمپریکوس، بطلمیوس، مری بویس، لوکیان، مینوسیوس فلیکس، باردیسانی، دیوژن، اُریگن، جان کریسُستُم، ارمیا، تئودوره، آگاثیاس.
اما مهمّ‌ترین دلیل موبدان برای رد این همه اسناد و شواهد و دلایل فقط به فقط کلمه تهمت و افتراست![4] این در حالی است که خود زرتشتیان برای اثبات دین خود و بزرگ نشان دادن آن در دوران قدیم به همین منابع یونانی و سریانی و ... اشاره می‌کنند و به این مطلب که برخورد می‌کنند، آن را اضافات و تهمت می‌دانند. همچنین بزرگترین زرتشت پژوهان مورد قبول خود زرتشتی‌ها و بهترین منابع زرتشتی، باز از آن همین یونانیان است.
با این وجود آیا این برخورد گزینشی و دو گانه عجیب نیست؟! آیا این همه اسناد و شواهد فقط می تواند از روی تهمت باشد؟، مگر یونانیان و ارامنه و سریانی ها و مسلمانان می‎توانند همگی دست به دست هم بدهند و یک مطلب را کاملا هماهنگ به زرتشتیان نسبت دهند؟!، این توهم توطئه از کجا و چرا برای زرتشتیان ایجاد شده است؟!
اتفاقا بیشتر زرتشت پژوهان غربی به زرتشت و آیین ایران باستان از منظر توصیف و  تمجید نگاه کرده اند و رویکرد نقادانه نداشته‌اند، پس چطور می شود که یک باره مطلبی دروغین یا آمیخته با بزرگ نمایی را به آن نسبت دهند؟!
به راستی مگر زرتشتیان چه کرده بودند که نویسندگان و تاریخ دانان تمام ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی، چون مسیحی و یهودی و مسلمان و... این‎گونه بخواهند علیه آن‌ها سند جمع و جعل کنند؟!
آیا روش انکار این واقعیت زشت در این آیین کمی کودکانه نیست ؟!
بهتر است برادران زرتشتی تاریخ یک کشور را به خاطر منافع عدّه‎ای بسیار قلیل تغییر ندهند که تعویض تاریخ بوی خیانت می‌دهد.
در پایان آن را که خواب است می‌شود بیدار کردريا، ولی چه سود که عدّه‎ای خودشان را به خواب زده‌اند...

پی نوشت ها:

[1]. کتاب کلِمِنت اسکندرانی، استرومتا، کتاب سوم، فصل 11، فقره1.
[2]. جغرافیا، کتاب پانزدهم، فصل 20، بند 734.
[3]. مواعظ، ج9، ص33.
[4]. برای دیدن جواب‌های موبدان بزرگ زرتشتی رجوع شود، به مقالات ازدواج با محارم و پیوند زناشویی در همین سایت.