پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ماه رمضان یکی از ماه‌های سال است، اما خداوند به آن ویژگی‌های خاصی عنایت کرده است و آن ماه را، زمان مهمانی خود قرار داده است. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی‌های متعدد خود به مائده‌های ضیافت الهی اشاره می‌کنند و سفارش می‌کنند که سعی کنید از این مواهب الهی بهره‌مند شوید.

رهبر انقلاب ضمن بیان لزوم آمادگی برای ورود به مهمانی خدا می‌فرماید: «ماه رمضان، ماه ضیافت الهی است؛ ورود در عرصه ضیافت الهی، احتیاج به آمادگی‌هایی دارد؛ این آمادگی‌ها را در خودمان به وجود بیاوریم.»[1]

ایشان در جمع دانشجویان، پذیرایی‌هایی که خداوند در این ماه برای مهمانان آماده کرده، بیان کردند: «اُنس با قرآن، اُنس با نماز، اُنس با دعا، همین روزه‌ای که می‌گیرید، نعمت‌های خدا است برای شما. موادّ این مهمانی الهی، که در روایات وارد شده [به عنوان] «ضیافت الهی»، همین‌ها است؛ یعنی روزه یکی از آن مائده‌های آسمانی‌ای است که خدای متعال در این مهمانی، در این ضیافت به شما می‌دهد؛ دعا یکی دیگر از این مائده‌ها است؛ نماز همین جور.»[2]

همچنین در بیان دیگری، پذیرایی این ماه را چنین بیان کردند: «پذیرایی الهی عبارت است از فراهم کردن فرصت تقرّب به خدا؛ یعنی از این چیزی دیگر بالاتر نیست. خدای متعال در این ماه، فرصت تقرّب به خودش را فراهم کرده؛ اگر شما وارد این ضیافت شدید، از این پذیرایی بهره‌مند می‌شوید. این فرصت چیست؟ این فرصت، روزه است؛ این فرصت اجر بی‌پایان تلاوت [کتاب] الهی است، تلاوت قرآن است؛ این فرصت اجر مضاعف برای اصلاح ذات‌البین است و امثال این چیزها.»[3]

همچنین فرمودند: «این سفره ضیافتی که می‌گویند، این ضیافت، همین روزه شما است، همین نافله شما است، همین نماز شما است که به جا می‌آورید؛ البتّه اعمال ماه رمضان خیلی زیاد است؛ ... لکن یک قدرِ‌‌‌ متیقّن‌هایی، یک قدرِ‌ اقل‌هایی وجود دارد که اینها را نباید از دست داد. سحر ماه رمضان همه پا می‌شوند؛ نباید این سحر را از دست داد؛ سحر فرصت خیلی خوبی است. مکرّر عرض کرده‌ایم که اگر ماها از سحر استفاده نکنیم، در این دنیای شلوغ، وقت دیگری نداریم برای خلوت با خودمان، با دلمان، با خدای خودمان؛ واقعاً وقتی باقی نمی‌ماند.»[4]

ایشان در بیان دیگری، پذیرایی این ماه را معنوی دانسته و فرمودند: «این ماه، ماه ضیافت الهی است. پذیرایی خداوند از بندگان خود در این ماه (که یک پذیرایی معنوی است) عبارت است از گشودن درهای رحمت و مغفرت و مضاعف کردن اجر و ثواب اعمال خیری که بندگان در این ماه انجام می‌دهند. روزه ماه رمضان هم یکی از مواد همین ضیافت عظیم الهی است، که مایه تصفیه روح انسان و ایجاد زمینه طهارت قلبی روزه‌دار است ... . یکی از مواد این مائده الهی و ضیافت الهی، لیلةالقدر است؛ ... بهترین اعمال در این شب، دعاست.»[5]

سپس درباره دعا و عبادات فرمودند: «این دعایی که شما می‌خوانید، این توسّلی که شما می‌کنید، این اشکی که می‌ریزید، این‌ها همه ضیافت‌های پروردگار است که به شما اعطا شده؛ قدر این‌ها را بدانید و برای خودتان و همه برادران دینی‌تان و کشورتان و جامعه‌تان دعا کنید و از خدا مطالبه کنید، درخواست کنید و مطمئنّ به اجابت باشید.»[6]

رهبر انقلاب در بیان دیگری، مردم را به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌کنند که هر کدام از این دسته‌ها از ماه رمضان متفاوت بهره‌ند می‌شوند؛ ایشان گروه‌ها را چنین معرفی می‌کنند: «بعضی هستند که وقتی از کنار سفره رد می‌شوند، این‌قدر حواسشان پرت است و متوجه جاهای دیگرند که اصلاً سفره را نمی‌بینند؛ داریم کسانی را که اصلاً سفره ماه رمضان را نمی‌بینند؛ یادشان نیست که ماه رمضانی آمد و رفت.
بعضی هستند که سفره را می‌بینند، اما به خاطر همان سرگرمی‌ها و اشتغال، وقت ندارند سر این سفره بنشینند؛ می‌خواهند سراغ یک سرگرمی بروند؛ کار دیگری دارند (دنبال دکان، دنبال کار، دنبال دنیا، دنبال شهوات) مجال این‌که سر این سفره بنشینند و از آن بهره ببرند، ندارند.
بعضی دیگر هم هستند که نه، سر سفره می‌نشینند، سفره را می‌بینند، قدرش را هم می‌دانند؛ لیکن آدم‌های خیلی قانعی‌اند؛ به کم قناعت می‌کنند؛ لقمه‌ای برمی‌دارند و می‌روند؛ نمی‌نشینند پای سفره، خودشان را بهره‌مند و سیراب کنند و از آن‌چه در سفره هست، خود را محظوظ کنند؛ لقمه مختصری برمی‌دارند و می‌روند.
بعضی هستند که احساس بی‌میلی می‌کنند؛ یعنی اشتهایشان تحریک نمی‌شود؛ به خاطر این‌که غذای پوچِ بیهوده‌ای را خورده‌اند و پای سفره ضیافتی که رنگین و جذاب و مقوی است، اصلاً اشتها ندارند.
بعضی هم هستند که نه، در حد اشتها (که اشتهاشان هم زیاد است) از این سفره استفاده می‌کنند و واقعاً سیر نمی‌شوند؛ چون مائده، مائده معنوی است. تمتع به این مائده، فضیلت است؛ چون فتوح و انفتاح و تعالی روح انسانی است، هر چه انسان از این مائده بیشتر استفاده کند، روح انسان تعالی بیشتری پیدا می‌کند و به هدف خلقت نزدیک‌تر می‌شود. این، غیر از موائد جسمانی است. مائده جسمانی برای رفع نیازی است که بشود انسان بدن را راه ببرد. زیاده‌روی در آن، یک اشتباه و خطاست؛ یک غلط است. در مائده روحی و معنوی این‌طور نیست؛ چون اصلاً خلقت ما برای تعالی معنوی و تعالی روحی است. مائده روحی چیزی است که این تعالی را برای ما امکان‌پذیر، تسهیل و محقق می‌کند؛ بنابراین هر چه بیشتر بتوانیم استفاده کنیم، باید بکنیم.»[7]
«بعضی ... از ماه رمضان بهره کامل می‌برند، بعضی هم نه؛ از یک چیزی بهره‌مند می‌شوند، از چیز دیگری خود را محروم نگه می‌دارند. باید تلاش مسلمان در این ماه این باشد که حداکثر بهره را از این ضیافت الهی بگیرد و دست پیدا کند به رحمت و مغفرت الهی.»[8]

ایشان شرط استفاده از این مهمانی را ورود به این ضیافت دانسته‌اند و می‌فرمایند: «ماه رمضان ... ماه ضیافت است، ماه گستره بی‌نهایت رحمت الهی است. آن کسی که برود سر این سفره بنشیند و پذیرایی بشود، کیست؟ بحث سر این است. ... اگر شما وارد این ضیافت شدید، از این پذیرایی بهره‌مند می‌شوید.»[9]

پی‌نوشت:
[1]. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اقشار مختلف مردم، ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۶.
[2]. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از دانشجویان، ۱ خرداد ۱۳۹۸.
[3]. بیانات مقام معظم رهبری در محفل انس با قرآن کریم، ۱۴ فروردین ۱۴۰۱.
[4]. بیانات مقام معظم رهبری در جلسه درس خارج فقه در آستانه فرارسیدن ماه مبارک رمضان، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸.
[5]. بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‌‌های نماز جمعه تهران‌‌، ۲۹ مهر ۱۳۸۴.
[6]. سخنرانی تلویزیونی مقام معظم رهبری خطاب به ملت ایران، ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰.
[7]. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اعضای هیأت دولت‌‌، ۱۷ مهر ۱۳۸۴.
[8]. بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز جمعه تهران‌، ۲۳ شهریور ۱۳۸۶.
[9]. بیانات مقام معظم رهبری در محفل انس با قرآن کریم، ۱۴ فروردین ۱۴۰۱.