پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتیان وهابی در ادعایی مضحک معتقدند شیعیان به کربلای معلی بیشتر از کعبه معظمه اعتقاد دارند و آنان اعتقادی به حج ندارند. وهابی‌ها می‌گویند شیعیان به زیارت کربلا مقید هستند و حج برای آنان هیچ اهمیتی ندارد. لذا هر ساله ایام اربعین شیعیان در کربلا حضور دارند، اما به ایام حج و شركت در آن اهمیتی نمی‌دهند.
در پاسخ به این تهمت دروغین باید گفت زیارت خانه‌ی خدا و انجام مراسم حج یکی از دستورات شرعی است که اهل بیت (علیهم‌السلام) به آن دستور داده‌ اند. مرحوم سید رضی در کتاب شریف نهج‌البلاغه، به سخنان امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) به اهمیت حج در وصیت‌ نامه‌ی ایشان اشاره می‌کند. سید رضی می‌نویسد: «اللَّهَ‏ اللَّهَ‏ فِی‏ بَيْتِ‏ رَبِّكُمْ‏ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِيتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِكَ لَمْ تُنَاظَرُوا ...[1] خدا را خدا را درباره خانه خدا، (مراقب خانه پروردگارتان باشید) تا هستيد آن را خالى مگذاريد، زيرا اگر كعبه خلوت شود، مهلت داده نمى‌شويد. خدا را خدا را درباره جهاد با اموال و جانها و زبانهاى خويش در راه خدا.»

همچنين در روايات متعدد به نقل از حضرات معصومين (علیهم‌السلام) به اهميت زيارت خانه‌ خدا اشاره شده است و این عمل را در صورت استطاعت، یک عمل واجب برشمرده‌ اند که ترک آن موجب عقوبت الهی است. اهمیت کعبه نیز به نحوه‌ای بیان شده که پابرجایی آن به منزله پابرجایی دین برشمرده شده است که این نشان از اهمیت زیارت خانه‌ی خدا دارد. مرحوم کلینی در کتاب الکافی با اشاره به این مطلب به نقل از امام صادق (علیه‌السلام) می‌نویسد که حضرت فرمودند: «تا کعبه برپاست، دین برپاست.»[2]

همچنین مرحوم کلینی در روایت دیگری می‌ نویسد: «عذافر یکی از شیعیان است که در زمان حیات امام صادق (علیه‌السلام) به خدمت حضرت مشرف شد. امام صادق (علیه‌السلام) در گفتگویی که با او داشتند به او فرموند: «چه چیز مانع از حج هر ساله تو می‌شود؟ گفتم: فدای تو شوم! عیالواری! حضرت فرمودند: وقتی مُردی چه کسی خانواده‌ات را تأمین می‌کند؟! به افراد خانواده‌ات سرکه و روغن بده و هر سال آنها را به حج ببر.»[3]

بر اساس این قبیل روایات، شیعیان با اطاعت امر امامان خود اهتمام ویژه‌ای به زیارت خانه‌ خدا دارند و آن را امری واجب می‌ دانند که ترک آن مؤاخذه‌ی الهی را در بر دارد.  

پی‌نوشت:
[1]. سید رضى، نهج البلاغه (للصبحی صالح)، ص422، هجرت - قم، چاپ اول، 1414 ق.
[2]. كلينى، الکافی، ج4، ص271، دار الكتب الإسلامية - تهران، چاپ چهارم، 1407 ق. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ... مَا قَامَتِ‏ الْكَعْبَةُ»
[3]. كلينى، الکافی، ج4، ص256. «قَالَ أَبُو عَبْدِالله ... حُجَّ بِهِمْ كُلَّ سَنَةٍ.»

محمدجواد مهریار