پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ دولت انگلیس لقب «سر» (sir) را تنها به کسانی‌که به ‏امپراطوری بریتانیا خدمتی شایان کرده باشند، اعطا ‏می‌کند، اما این لقب و نشان «نایت هود» (knight hood) که بزرگ‌ترین نشان خدمت‌گزاری به انگلیس است، به عبدالبهاء نیز اعطا می‌شود [1] چنان‌که او نیز این‌گونه مراتب ارادت و نوکری خود را به «ژرژ» پنجم، پادشاه انگلیس، اعلام می‌دارد: «اللّهُمَّ إنَّ سُرادِقَ العَدلِ قَد ضُرِبَت أطنابُها عَلی هذِهِ الأرضِ المُقَدَّسَةِ... وَ نَشکُرُکَ وَ ‏نَحمِدُکَ... اللّهُمَّ أیِّدِ الإمبراطُورَ الأعظمَ جُورجَ الخامِس عاهِلِ إنکِلِترا بِتَوفیقاتِکَ الرَّحمانِیَّةِ و ‏أدِم ظِلَّها الظَّلیلَ عَلی هذَا الأقلیمِ الجَلیلِ؛ [2] بارالها سراپرده‎ی عدالت در این سرزمین برپا شده ‌است و من تو را شکر و سپاس می‌گویم... پروردگارا امپراطور بزرگ ژرژ پنجم، پادشاه انگلستان را، به توفیقات رحمانیت ‏مؤید بدار و سایه‎ی بلند پایه‎ی او را بر این اقلیم جلیل (فلسطین) پایدار ساز».
«یونس افروخته» در کتاب خاطرات نه ساله، در مورد علت اعطای این لقب به عبدالبهاء می‌گوید: «در آن زمان که دولت انگلیس به عبدالبهاء لقب «سر» داد، خشکسالی در آن منطقه‌ای که حضرت عبدالبهاء زندگی می‌کردند، رخ داده بود و حضرت عبدالبهاء از قبل از اینکه این خشکسالی اتفاق بیفتد، به احبا دستور داده بودند که به اندازه‌ی کافی گندم ذخیره نمایند تا در موقع تنگدستی از آن‌ها هم برای احبا و هم برای دیگر مردم استفاده شود. احبا نیز بر طبق دستور حضرت عبدالبهاء عمل نمودند و به مقدار کافی گندم ذخیره نمودند. این دور اندیشی حضرت عبدالبهاء باعث شد که در زمان خشکسالی، که مصادف با ورود نیروهای انگیسی به آن منطقه بود، از شدت مشکلات مردم و دیگر افراد بکاهد. به همین دلیل دولت انگلیس به حضرت عبدالبهاء به خاطر این کار لقب «سر» اعطا نمود.» [3]
بر فرض درستی بیان یونس افروخته، این سؤال مطرح است که نیروهای انگلیسی در فلسطین چه می‌کردند؟ و علت حضور آن‌ها در آن جا چه چیزی بوده ‌است؟ آیا اطعام آن‌ها این‌قدر مهم بود که به عبدالبهاء لقب «سر» اعطا شود؟
در پاسخ باید گفت با توجه به اینکه انگلیس عامل اصلی تصرف فلسطین و تشکیل دولت غاصب و جنایتکار اسرائیل است، پشتیبانی از سربازان انگلیسی و نجات دادن آن‌ها از گرسنگی در شرایط خشکسالی، بهترین نوع همکاری در جهت پیشبرد اهداف استعماری انگلیس به شمار می‌رود. چنین خدمتی را عبدالبهاء به ‌خوبی انجام می‌دهد و الحق که شایسته‌ی دریافت نشان پهلوانی «‏‎knighthood» و لقب والای «‏sir‏» نیز ‏خواهد بود. لذا جای تعجب ندارد اینکه گفته شود: دولت غاصب اسرائیل با حمایت‌های بی‌دریغ عبدالبهاء به بار نشست و اینکه اسرائیل از حامیان جدی بهائیت به‌شمار می‌رود، اثر خدمات شایان عبدالبهاء و جانشینانش در تشکیل و به رسمیت شناختن آن رژیم جنایتکار است.

پی‌نوشت:
[1]. شوقی ربّانی، قرن بديع، ترجمه‌ی نصر الله مودّت، چاپ دوم با تجديد نظر، ١٤٩ بديع - ١٩٩٢ ميلادی، مؤسّسه‌ی معارف بهائی به لسان فارسی، ص 625.
[2]. مکاتیب عبدالبهاء، ج 3، ص 347.
[3]. افروخته یونس، خاطرات نه‌ساله، موسسه‌ی ملی مطبوعات امری، ۱۲۴ بدیع، ص245.