پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از دیگر شبهاتی که اهل‌سنت در مبحث امامت ‌به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که چرا علی ( علیه السّلام ) را وصیّ پیامبر می‌دانید؟

پاسخ:

وصی بودن امام در عصر رسالت و پس از آن، از شهرت بسیار بالایی برخوردار بود، تا آنجا که شاعران عصر نخست، « وصیّ » را یکی از القاب امام دانسته و در اشعار خود او را به این لقب خوانده‌اند، اینک چند نمونه از سروده‌های آنان را در این مورد ذکر می‌کنیم:

الف: عبدالله بن ابی سفیان

وصیّ النّبیّ المصطفی و ابن عمّه     * * *     فمن ذا یدانیه و من ذا یقاربه

او وصی پیامبر برگزیده و پسر عموی او     * * *     کیست کسی که در ردیف او قرار گیرد؟

ب: عبدالرحمن جعیل

علیّا وصیّ المصطفی و ابن عمّه     * * *     و أوّل من صلّی أخا الدّین و التّقی

علی وصی ( نبی ) مصطفی و پسر عموی او     * * *     نخستین کسی که نمازگزارد دیندار و پرهیزگار است

ج: ابن التیهان از حاضران در جنگ بدر

إنّ الوصیّ إمامنا و ولیّنا     * * *     برح الخفاء و باحت الأسرار

وصی امام و سرپرست ما است     * * *     آنچه مخفی بود آشکار، و رازها بازگو شد

د: اوالعباس الجراوی، از مشهورترین شاعران دورۀ موحدین بود. و او را شاعری توانا می‌دانستند.

امیرالمؤمنین و من علیه     * * *     و یا ملکا احنت کل ارض     * * * یحن إلیک یوم غیر ات     * * *     سنا الإسلام یاتلق إئتلاقا     * * *     إلی أرض أقام بها إشتیاقا     * * *     و یشکو الذهاب الماضی الفراقا

اسلام با امیرمؤمنان، و هر که با اوست، به درختش و بزرگی رسیده است.

ای پادشاهی که تمام سرزمین‌ها تمایل دارند به آن سرزمینی که تو در آن اقامت گزیده‌ای.

روزی که هنوز نیامده، به سوی تو شوق دارد و روز‌های گذشته از فراق شکایت می‌کنند.

ابن ابی الحدید در این فصل، اشعار زیادی نقل کرده که در آنها، شعرای عصر رسالت و پس از وی، امام علی ( علیه السّلام ) را به عنوان وصی معرفی کرده‌اند.[1]

تنها سخنی که ممکن است مطرح شود، این است که اشخاصی به عایشه مراجعه کرده و درباره وصایت امام از وی می‌پرسیدند، او در پاسخ می‌گفت که پیامبر در خانۀ من جان سپرد و به کسی وصیت نکرد.[2]

مراجعات مکرر به عایشه خود حاکی از اشتهار این مطلب در آن اعصار بود، ولی استدلال کاملا بی‌پایه است زیرا بر فرض این که پیامبر در خانۀ عایشه و در کنار او جان سپرده و در آن حالت به کسی وصیت نکرده باشد، ولی گفتۀ او دلیل بر نفی وصایت نمی‌شود، چه بسا ممکن است پیامبر در زمان صحت و عافیت و یا اوایل بیماری که در خانه دیگران بود، علی را وصی خود قرار داده باشد.

آیا ممکن است پیامبر به مردم بگوید: « ما حقّ امرئ مسلم له شیء یوصی فیه یبیت لیلتین إلّا و وصیّته مکتوبة عنده ».[3] « بر فرد مسلمان شایسته نیست که در موردی که باید وصیت کند دو شب بخوابد مگر این که وصیت او مکتوب در نزد او باشد ». ولی خود اصلا وصیت نکند؟!.

منابع:

[1]. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید: 1 / 143 ـ 150.
[2]. صحیح بخاری، کتاب وصایا، حدیث 2741.
[3]. صحیح بخاری، کتاب وصایا، حدیث 2738.