حديث شماره 10
10- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبـِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ قـَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ص مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَقُومُ مَكَانَ رِيبَةٍ
اصول كافى جلد 4 صفحه :87 رواية :10
ترجمه :
و نيز فرمود: كه اميرالمؤ منين عليه السلام فرموده : هر كه ايمان بخدا و روز جزا دارد در مكان تهمت و شك نايستد.
شــرح :
مجلسى عليه الرحمة گويد: گويا مقصود نهى از حضور درجائى است كه موجب تهمت بفسق يـا كـفر يا ذمائم اخلاقى گردد، زيرا انسان نزد مردم متهم باين صفات گردد و گاهى در دل انـسـان نـيـز اثـر كـنـد و بـاطن شخص ملوث گردد، و ممكن است كه مقصود جلوگيرى از مـجـالسـت بـا كـسـانـى بـاشـد كـه ايـجـاد شـكـوك و شـبـهـه در ديـن كـنـنـد و بـخـيـال خـود آن را كـيـاسـت پـنـدارنـد و مـردم را بـديـن وسـيـله از طـريـق اهل يقين گمراه كنند.