حدیث شماره 6
6- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عـُمـَرَ عـَنْ أَبـِى عـَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَا يَرَى أَحَدُكُمْ إِذَا أَدْخَلَ عَلَى مُؤْمِنٍ سُرُوراً أَنَّهُ عَلَيْهِ أَدْخَلَهُ فَقَطْ بَلْ وَ اللَّهِ عَلَيْنَا بَلْ وَ اللَّهِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص
اصول كافى ج : 3 ص : 272 رواية : 6
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) فرمود: كسى از شما چنين مى پندارد كه چون مؤمنى را شادمان ساخت تنها وى را مـسـرور سـاخـتـه بـلكـه بـه خـدا سـوگـنـد مـا را خوشحال كرده ، بلكه به خدا سوگند رسول خدا را شاد نموده .