اعتقاد ما درباره اولياي الهي
ما معتقديم كه اولياي الهي و در راس آنان رسول گرامي اسلامصلي الله عليه وآله بنده خدايند كه مالك هيچ ضرر و نفع و موت و حيات و نشور به جز با اذن خدا نيستند.
خداوند متعال ميفرمايد: «قلْ لاامْلك لنفْسي نفْعا ولاضرا الا ما شآء الله...»؛(397) «بگو: من مالك سود و زيان خويش نيستم مگر آنچه را خدا بخواهد... .»
ولي آنان در عين اينكه از جنس بشرند، داراي امتيازاتي هستند كه ديگران در آنها شريك نميباشند. لذا در حديث صحيح از پيامبرصلي الله عليه وآله نقل شده كه فرمود: «اني لست كهييتكم اني ابيت عند ربي يطعمني و يسقيني»؛(398) «من همانند هييت شما نيستم، همانا من نزد پروردگارم بيتوته ميكنم در حالي كه او مرا اطعام داده و سيراب ميكند.»
ملاحظه اينكه اولياي الهي و در راس آنها پيامبران، در تمام امور همانند ساير افراد بشرند، ديدگاه مشركان عصر جاهليت بوده است و در قرآن كريم شواهد بسياري بر آن وجود دارد.
خداوند سبحان درباره قوم نوح ميفرمايد: «فقال الْملا الذين كفروا منْ قوْمه ما نريك الا بشرا مثْلنا»؛(399) «اشراف كافر قومش (در پاسخ او) گفتند: ما تو را جز بشري همچون خودمان نميبينيم.»
و درباره قوم موسي و هارونعليهما السلام ميفرمايد: «فقالوا انوْمن لبشريْن مثْلنا و قوْمهما لنا عبدون»؛(400) «آنها گفتند: آيا ما به دو انسان همانند خودمان ايمان بياوريم؟ در حالي كه قوم آنها بردگان ما هستند.»
قوم ثمود به پيامبر خود عرض كردند: «ما انْت الا بشر مثْلنا فاْت بايه انْ كنْت من الصادقين»؛(401) «تو فقط بشري همچون مايي، اگر راست ميگويي آيت و نشانهاي بياور.»
اصحاب ايْكه به حضرت شعيبعليه السلام عرض كردند: «انما انْت من الْمسحرين وما انْت الا بشر مثْلنا وانْ نظنك لمن الْكاذبين»؛(402) «تو فقط از افسون شدگاني. تو بشري همچون مايي و تنها گماني كه درباره تو داريم اين است كه از دروغگوياني.»
مشركان عصر جاهليت به پيامبر اسلامصلي الله عليه وآله عرض كردند: «مال هذا الرسول ياْكل الطعام ويمْشي في الْاسْواق»؛(403) «چرا اين پيامبر غذا ميخورد و در بازارها راه ميرود؟»
و لذا در حديث صحيح آمده كه پيامبرصلي الله عليه وآله فرمود: «تنام عيني ولا ينام قلبي»؛(404) چشمم ميخوابد ولي قلبم بيدار است.»
و نيز در حديث صحيح آمده است: «اني اراكم من ورآء ظهري كما اراكم من امامي»؛(405) «من شما را از پشت سرم مشاهده ميكنم همانگونه كه از جلو ميبينم.»
و نيز در حديث صحيح آمده است: «اوتيت مفاتيح خزاين الارض»؛(406) «به من كليدهاي خزينههاي زمين داده شده است.»
رسول گرامي اسلامصلي الله عليه وآله و ديگر اولياي الهي گرچه از دار دنيا رحلت كردهاند ولي داراي حيات برزخي ميباشند، همانگونه كه در جاي خود به آن پرداختهايم.