79ـ نظر صحابه و تابعين درباره يك مسأله فقهى

سؤال 79:
ذهبي و ديگران جماع با همسر را در دُبُر حرام و جزء گناهان کبيره شمرده اند و حال آنکه عبداللّه بن عمر، و زيد بن أسلم، و نافع و مالک و نسائي آنرا مباح و به آن عمل مي کردند بالأخره مذهب فقهي ما اهل سنت کدام است؟
1 ـ مالک مي گويد: فقيهي را نيافتم که در حلال بودن آن شک داشته باشد(185)
«ما أدرکت احداً اقتدي به في ديني يشک في أنّه حلال»(186)
2 ـ از نسائي راجع به حکم اين کار پرسيدند در پاسخ گفت: درباره حرمت آن حديث و دليل صحيحي نداريم «و قال آخر: ليت شعري ما يري في إتيان النساء في أدبارهن؟ قال: فسئل عن ذلک؟ فقال: النبيذ حرام، ولايصح في الدُبُر شيء.»(187)
3 ـ ابن قدامه مي گويد: «رويتْ ابا حتُهُ عن ابن عمر، وزيد(188) بن اسلم، ونافع(189) ومالک»(190)
ما اهل سنت و جماعت آيا مي توانيم فقيهي را همچو ابن عمر که شصت سال فتوي مي داد او را ناديده بگيريم؟
و يا زيدبن اسلم که چهل فقيه در درس او شرکت مي کردند. و يا نافع که از بزرگان تابعين است و اتفاقاً هر سه از طائفه عدوي و عمري هستند. (زيد، و نافع و عبداللّه بن عمر). چگونه اينها را دست کم بگيريم. و يا امام مالک ـ رئيس مذهب مالکيها ـ و امام نسائي، مؤلف يکي از صحاح ستة، را تخطئه کنيم. و بگوييم تمامي اينان اشتباه مي کنند؟