اين بخش از نقايص به شيوه هايي كه بهائيت به منظور وصول عايدات پينشهاد مي كند بر مي گردد به اين شكل كه همه اين طرق قبلا در فقه اسلامي مطرح شده با اين تفاوت كه فرقه بهائيت مقدار و كميت موارد را تغيير داده است براي مثال ماليات بر گنج و معادن مكشوفه را يك سوم مشخص نموده ولي در فقه شيعه اماميه ماليات گنج يك پنجم مي باشد.
همين شيوه هاي مصرف درآمدها نيز قبلا در فقه اسلامي وجود داشته و اين فرقه آن ها را از اسلام اقتباس نموده است لذا در اين جا با توجه به ادعاي فرقه بهائيت مبني بر كهنه بودن احكام اسلامي، دليلي بر استفاده از اين شيوه هاي تكراري و نه آن هم در قرن جديد از طرف آنان وجود ندارد. و اين فرقه بنابر فلسفه وجودي خود لزوما مي بايست راه هاي نو و روش هاي جديدي به بشر عرضه مي نمود!