پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیا اسلام اجازه فحش و ناسزا به مقدسات دیگر مذاهب را داده است، یا خیر؟! قطعاً فحش و ناسزاگویی، بسی زشت و ناپسند است و در فرهنگ قرآن، هیچ جایی ندارد. قرآن کتاب هدایت است و از هرگونه زشتی و پلیدی به دور است، از این‌رو به مسلمانان توصیه می‌کند، حتی به بت‌های مشرکین فحش و ناسزا نگویید. «وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ.[انعام/108] به معبود كسانى‌كه غير خدا را مى‏‌خوانند، دشنام ندهيد، مبادا آن‌ها از روى (ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند!»

مکتب اهل بیت (علیه السلام) که ثقل قرآن است، نیز دشنام و فحاشی را مردود می‌شمرد. چنان‌چه امیرالمومنین علی (علیه السلام) هنگامی‎که جمعى از يارانش در جنگ صفین به پيروان معاويه دشنام مى‏‌دادند، فرمود: «إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ كَانَ أَصْوَبَ فِي الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِي الْعُذْرِ.[1] من خوش ندارم كه شما فحاش باشيد، اگر شما، به جاى دشنام، اعمال آن‌ها را برشمريد و حالات آن‌ها را متذكر شويد (و روى اعمالشان تجزيه و تحليل نمائيد) به حق و راستى نزديك‌تر و براى اتمام حجت، بهتر است.»
قرآن و اهل بیت، مسلمانان را از فحاشی به مقدسات دیگر مکاتب منع می‌کند، چنان‎چه امام علی (علیه السلام) به سربازانش فرمود: به جای فحاشی با منطق سخن بگویید و اعمال و کردار ناپسند آن‌ها را عالمانه بیان کنید، اما ناسزا نگویید. با این وجود عده‌ای مسلمان افراطی و مزدور استکبار، با فحش و ناسزا به مقدسات دیگر مذاهب، سعی در تخریب چهره اسلام دارند. عده‌ای شیعه انگلیسی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای و اجتماعی با فحش و ناسزا به مقدسات اهل سنت، موجبات ناسزا و فحش به مقدسات شیعه را فراهم می‌آورند و عده‌ای سنی مرتجع آمریکایی با فحش و ناسزاگویی، فتوا به حلیت خون شیعیان می‌دهند. اگر چه فحاشی سابقه‌ای دیرینه در میان مسلمانان دارد، اما امروز با در خدمت گرفتن رسانه‌ها، وسعت بیشتری پیدا کرده است.

آلوسی دانشمند بزرگ اهل سنت در تفسیر «روح المعانی» می‌نویسد: «برخی از عوام جاهل، هنگامی‌که مشاهده کردند، برخی از شیعیان به شیخین، سب و ناسزا می‌گویند، برای مقابله به مثل کردن، شروع به اهانت به مقام علی (علیه السلام) کردند. هنگامی‎که از آنان سوال شد چرا به علی (علیه السلام) که مورد احترام شماست، توهین و ناسزا می‌گویید؟ پاسخ دادند، چون ما می‌خواستیم شیعه‌ها را ناراحت کنیم و چون دیدیم شیعه‌ها از این موضوع ناراحت می‌شوند، لذا به علی (علیه السلام) که مورد احترام خودمان بود، توهین کردیم.»[2]
با توجه به تعالیم قرآنی، توهین و ناسزا به مقدسات مذاهب دیگر، محکوم است؛ خصوصاً در برهه‌ی فعلی، خیانت به دین و اسلام است. به همین دلیل مراجع شیعه، همگی فتوا به حرمت سب و ناسزا به مقدسات مذاهب دیگر، داده‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. شریف مرتضی، نهج البلاغه، صبحی صالح، هجرت، قم، 1414ق، ص323.
[2]. آلوسی، روح المعانی، دارالكتب العلميه‏، بیروت، 1415ق، ج4، ص236.

نویسنده: مجتبی محیطی