متن مقاله
مذهب تشیع در طول مدت تاریخ اسلام، همیشه در معرض اتهام و دروغ‌هایی بوده که از برخی از مخالفین اهل سنت نسبت داده می‌شد، چرا که اینان وقتی با سخنان مستدل و برهان عقلی شیعه روبرو می‌شوند، چاره‌ای ندارند جز این‌که حقد و کینه‌های درونی خود را بروز دهند و رذالت و پستی عقاید و افکار خود را نشان دهند. مثلاً یکی از این افراد و مانند این‌گونه افراد، ابن تیمیه و هم‌قطاران او مانند ابن‌عبدالوهاب‌ها، ابن‌حصین‌ها، بن‌بازها، صلابی‌ها، بن‌عثیمین‌ها، و ... هستند که نسبت به دیدگاه شیعه، افکار خباثت باری دارند. آنان در کتب و مقالات و نوشتجات خود این‌گونه می‌نویسند که: شیعه اهل سنت و جماعت را کافرانی می‌دانند که حیوانات ذبح شده به دست آنان، حلال نیست و ریختن خون آنان و خوردن مال آنان، جایز است و به اهل سنت بغض و کینه دارند.[1]
و یا ابن تیمیه حرّانی که در حقیقت از رهروان و ادامه دهندگان افکار پلید بنی‌امیه و از تضعیف کنندگان شیعه هستند، در کتاب خود نسبت به شیعه این اتهامات را وارد می‌کند:
- یهود در قبله خود اندکی منحرف می‌شوند، شیعیان هم این گونه‌اند.
- یهود می‌گویند خدا بر ما پنجاه رکعت نماز واجب کرده، رافضه هم همین را می‌گویند.
- یهود بر مومنان، سلام خالص نمی‌کنند، بلکه می‌گویند «السام علیکم» و سام به معنی مرگ است و همین‌گونه هستند رافضه.
- یهود بر قوزک روی دو پا -خفّین- مسح نمی‌کشند و همین‌گونه هستند رافضه.
- یهود خوردن اموال همه مردم را حلال می‌دانند، همین‌گونه هستند روافض و شیعه که خوردن مال همه مسلمانان را روا می‌دانند.
- یهود در نماز خود بر گوشه پیشانی سجده می‌کنند و شیعیان هم همین عمل را انجام می‌دهند.
- یهود به جبرئیل کینه دارند و او را دشمن خود می‌دانند و شیعیان هم همین‌گونه هستند و معتقدند که جبرئیل با فرستادن وحی الهی به محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشتباه بزرگی کرده است.
- یهود برای زنان خود مهریه قرار نمی‌دهند و ازدواج متعه دارند، رافضه نیز متعه را حلال می‌دانند.
- یهود ریختن خون هر مسلمانی را روا می‌دانند و به همین گونه‌اند شیعیان.
- یهود خیانت به مردم را روا می‌دانند، روافض هم همین عقیده را دارند.
- شیعیان فرزندان خود را به نام خلفا -ابوبکر، عمر، عثمان- نام‌گذاری نمی‌کنند.
- یهود برای اموات خود سنگ لحد نمی‌گذارند، و همین‌گونه هستند شیعیان.[2]
- از منکر دست نمی‌کشند و در شهرهای ایشان منکرات وجود دارد که همگی آنان ستم و فحشاء است.
- آنان ولایت و دوستی کفار را پذیرفته‌اند که نه با مومنین هستند و نه از کافران.[3]
و یا برخی دیگرشان می‌نویسند که: شیعیان قبور امامان خود را تعظیم کرده و آن را طواف کرده و به سوی این قبور نماز می‌خوانند، در حالی‌که پشت به قبله هستند...[4]
در نتیجه باید از ایشان پرسید که چگونه و با چه دلیلی این تهمت‌ها و دروغ‌ها را به شیعه انتساب می‌دهند، در حالی‌که تمام افکار و عقاید و اعمال شیعه مانند خودشان است، الاّ در موارد قلیل آن، که آن هم قابل نقد و بررسی دقیق طبق نص آیات قرآن و سنت پیامبر اکرم است. یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. الشفاعه، احمد علی مزروع، دار القمه و دار الایمان، اسکندریه، مصر، (2001م)، ص476-477.
[2]. مختصر منهاج السنه، ابن تیمیه، دار کنوز اشبیلیا، ریاض، عربستان، (1427ق)، ص15-18.
[3]. همان، ص106.
[4]. موسوعه مذا تعرف عن الفرق و المذاهب، احمد حصین، دار عالم الکتب، ریاض، عربستان، (1967م)، ج3 ص1194.