احمد بن حنبل علی‌رغم کتابی که در فضائل حضرت علی (علیه‌السلام) نگاشته و شاید اعتقاد وی به ولایت مولای متقیان علی (علیه‌السلام) در اذهان بعضی بزرگان آمده باشد، ولی موضع وی در برابر دشمنان آن حضرت، پرده از اعتقاد باطنی وی برداشته است که به ذکر نمونه‌ای از آن در این مختصر قناعت می‌شود.
احمد بن حنبل از کسانی‌که نسبت به معاویه دارای موضع منفی بودند، روایت نقل نمی‌کرد؛ شاهد این ماجرا جریانی است که خطیب بغدادی به نقل از ابوزکریا (غلام احمد بن ابی‌خیثمه) نوشته است: «در مسجد رصافه بغداد که مولایم ابوخیثمه نمازهایش را در آن‌جا می‌خواند، نشسته بودم. یحیی بن معین نماز ظهرش را خوانده بود که فرستاده احمد بن حنبل وارد مسجد شد. یحیی بن معین نمازش را سریع خواند تا به پیام و سخن فرستاده احمد بن حنبل گوش کند. فرستاده احمد بن حنبل خطاب به یحیی بن معین گفت: احمد بن حنبل به تو سلام رسانده و می‌گوید: چرا از عبدالله بن موسی زیاد روایت نقل می‌کنی؟ مگر ما از او نشنیدیم که نسبت به معاویه بدگویی می‌کرد؟ به همین خاطر من از او روایت نقل نمی‌کنم، تو هم نقل نکن.... [1]

پی‌نوشت:

[1]. خطیب بغدادی شافعی، تاریخ بغداد أو مدینه السلام، دار الکتب العلمیه، بیروت، ج14، ص427