پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هدایت بشر باید به دست کسانی باشد که به خداوند نزدیک بوده و از دستورات او تبعیت کند؛ اما این مسئله در مورد خلیفه اول اهل‌سنت، به گونه دیگری است.

لطفاً به مقدمات ذیل توجه کنید:
مقدمه اول: محمد بن اسماعیل بخاری در کتاب صحیح خود از حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله، این‌چنین نقل می‌کند: «فاطمه سلام‌الله‌علیها پاره تن من است؛ کسی‌که او را غضبناک کند، من را غضبناک کرده است.»[1]

مقدمه دوم: بخاری در جایی دیگر از کتاب صحیح خود این‌گونه نقل می‌کند: «ابوبکر به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها گفت: انبیاء از خود ارثی به جا نمی‌گذارند؛ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها غضبناک شد و این ناراحتی از سوی او، تا وفات ایشان ادامه داشت.»[2]

نتیجه: در این صورت، حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها از ابوبکر غضبناک گشت که بنا بر مقدمه اول، ناراحتی و اذیت حضرت، مرادف ناراحتی حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ یعنی ابوبکر، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را ناراحت و اذیت کرده است.

این در حالی است که بنا بر نص قرآن، کسی‌که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را اذیت کند، مورد لعن الهی قرار گرفته است. خداوند می‌فرماید: «إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً.[احزاب/57] آن‌ها كه خدا و پيامبرش را آزار می‌دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور ساخته، و براى آن‌ها عذاب خواركننده‌‏اى آماده كرده است.»
به نظر خواننده! آیا کسی‌که مورد لعن خداوند قرار گرفته است، می‌تواند دیگران را به سوی خداوند هدایت کند؟!

پی‌نوشت:
[1]. بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، محقق: محمد زهیر، انتشارات دار طوق النجاة، چاپ اول، 1422 قمری، ج5، ص29. «رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي، فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِي.»
[2]. بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، محقق: محمد زهیر، انتشارات دار طوق النجاة، چاپ اول، 1422 قمری، ج4، ص79. «فَقَالَ لَهَا أَبُوبَكْرٍ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لاَ نُورَثُ، مَا تَرَكْنَا صَدَقَةٌ»، فَغَضِبَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَهَجَرَتْ أَبَا بَكْرٍ، فَلَمْ تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حَتَّى تُوُفِّيَتْ.»