پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب _خداوند تمام انبياء خود را برای هدايت انسان‌ها فرستاد، پس هدف همه آن‌ها يكی است و قطعاً هیچ‌کدام از انبياء در گفتار و رفتار با ديگری مخالفت نداشته‌اند، اما در كتاب مقدس مسيحيان، مطالبی به حضرت مسيح (عليه‌السلام) نسبت داده‌شده كه گويا آن حضرت نه‌تنها انبياء قبل از خود را قبول نداشته است، بلكه (نعوذبالله) به همه آن‌ها اهانت كرده است! انجيل يوحنا اين جمله ناشايست را از زبان عيسی (عليه‌السلام) چنين آورده است: «جمیع کسانی که پیش از من آمدند، دزد و راهزن هستند، لیکن گوسفندان سخن ایشان را نشنیدند.» [1]
قطعاً نسبت دادن چنين گفتاری به پيامبر اولوالعزمی مانند مسيح، دروغ محض بوده و پذيرفتنی نيست، زيرا در اناجيل ديگر جملاتی از عيسی (عليه‌السلام) آورده‌اند كه نشان‌دهنده احترام مسيح به پيامبران قبل از خود است، مثلاً در انجيل مرقس گفته‌شده است: «ازاین‌جهت که موسی گفت: پدر و مادر خود را حرمت دار و هر که پدر یا مادر را دشنام دهد، البتّه هلاک گردد.» [2] در انجيل لوقا هم حضرت مسيح به شاگردان خود چنين می‌گوید: «و به ایشان گفت: همین است سخنانی که وقتی با شما بودم گفتم ضروری است که آنچه در تورات موسی و صحف انبیا و زبور درباره من مکتوب است به انجام رسد؛ و در آن‌وقت ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب را بفهمند.» [3] اگر مسيحيان تمام مطالب كتابشان را صحيح بدانند به‌ناچار بايد اين اهانت انجیل يوحنا به انبياء الهی را هم بپذيرند، يا اينكه قبول كنند كتاب مقدس آن‌ها حاوی مطالب اشتباه و گمراه‌کننده هم هست.

پی‌نوشت:

[1]. ترجمه قديم انجیل یوحنا 10: 8.
[2]. ترجمه قديم انجيل مرقس 7: 10.
[3]. ترجمه قديم انجیل لوقا 24: 44–45.