پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امروزه، جهان اسلام شاهد اعمال خشونت‌آمیزی است که کمتر در طول تاریخ دیده شده است. گروه‌های مختلفی که در کشورهای مختلف اسلامی و غیر اسلامی به نام اسلام، بر پیکره اسلام، جراحت‌های غیر قابل جبران وارد می‌کنند. جریان‌هایی همچون داعش، القاعده و بوکوحرام و... که آبشخور افکار آنان را باید در مهد تکفیر یعنی عربستان جستجو کرد. وهابیان عربستان، با فتاوای ضد اسلامی خود، موجب تحریک جوانان بی‌سواد شده که این‌چنین به جان مسلمانان بیفتند.
کافر خواندن تمام اهل‌زمین، مسلمانان، اشعریون و...، گوشه‌ای از کلمات وهابیان است که بستر را برای ایجاد و رشد جریان‌های تکفیری فراهم می‌کند.
به عنوان مثال محمد بن عبدالوهاب می‌گوید: «می‌خواهم از وضعیت خودم به شما خبر دهم؛ قسم به خدایی که به غیر از او خدائی نیست،  قبل از تحقیق، از معنای "لا اله الا الله" چیزی نمی‌فهمیدم و اسلام را نمی‌شناختم. هیچ کدام از استادان من نیز معنای "لا اله الا الله" را نمی‌دانستند و همچنین از دین اسلام، شناختی نداشتند. هر کسی که گمان کند او و یا اساتیدش معنای "لا اله الا الله" را فهمیده است، دروغگو و افترا زننده است». [1] این کلام مؤسس وهابیت بسیار عجیب است که او نه تنها خود را مسلمان نمی‌داند، بلکه تمام اساتید خود را از دایره اسلام خارج می‌کند و در صدد است که دیگر مسلمانان را نیز به گونه‌ای کافر معرفی کند. همچنین محمد بن عبدالوهاب در تأیید این کلام خود در جایی دیگر می‌گوید: «اسلام امروزه غریب است و اکثر مردم بین اسلام و کفر را تشخیص نمی‌دهند و این همان هلاکتی است که امید به رستگاری را از بین می‌برد». [2]
صدیق خان القنوجی که از وهابیان سرشناس و مشهور است در شرح حال پیشوای خود محمد بن عبدالوهاب می‌نویسد: «ابن عبدالوهاب بر نفس خود در همراهی دین، مسلط بود اما مشهورترین اشکالاتی که بر وی گرفته‌اند دو خصوصیت بوده است: اول این‌که او تمام اهل زمین را بدون دلیل تکفیر می‌کرد و دوم این‌که او بر ریختن خون مردم بی‌گناه بدون دلیل و حجت، جرئت داشت». عجیب اینجاست که گوینده این مطلب با کمال بی حیایی در ادامه می‌نویسد: «اگر این دو مطلب، ثابت شود، اشکالات کوچک و قابل بخششی است». [3]  چگونه تکفیر و کشتار مردم بی‌گناه اشکالات کوچکی است. شاید بتوان گفت که برای تشکیل حکومت وهابیان، جان و مال و آبروی دیگر مسلمانان هیچ ارزش و بهائی ندارد و آنچه مهم است، استواری حکومت وهابیان است.
این در حالی است که دین اسلام و کتاب قرآن به دور از این کلمات، راه همدلی، همبستگی و مروت را پیش‌گرفته است. قرآن کریم در آیات متعددی گناه قتل عمدی را برابر با کشتن همه انسان‌ها می‌داند: «مَن قَتَلَ نفساً به غیر نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فیِ الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَ مَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِيعًا [مائده/32] هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است.»
در آیه دیگری تاکید می‌کند که اگر کسی، از روی عمد کسی دیگری را از بین ببرد، به صورت مداوم در آتش جهنم است: «وَ مَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَلِدًا فی‌ها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا [نساء/93] و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است در حالی که جاودانه در آن می‌ماند و خداوند بر او غضب می‌کند و او را از رحمتش دور می‌سازد و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است».
عجیب اینجاست که کتاب آسمانی مسلمانان، هر کسی را که سلام کند، مؤمن خوانده است: «یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا ضرَبْتُمْ فیِ سَبِیلِ اللَّهِ فَتَبَیَّنُواْ وَ لَا تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَی إِلَیْکُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَوةِ الدُّنْیَا فَعِندَ اللَّهِ مَغَانِمُ کَثِیرَةٌ  کَذَالِکَ کُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَتَبَیَّنُواْ  إِنَّ اللَّهَ کاَنَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا [نساء/94] ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که در راه خدا گام می‌زنید (و به سفری برای جهاد می‌روید)، تحقیق کنید! و به خاطر اینکه سرمایه ناپایدار دنیا (و غنایمی) به دست آورید، به کسی که اظهار صلح و اسلام می‌کند نگویید: «مسلمان نیستی» زیرا غنیمت‌های فراوانی (برای شما) نزد خداست. شما قبلاً چنین بودید و خداوند بر شما منّت نهاد (و هدایت شدید). پس، (به شکرانه این نعمت بزرگ،) تحقیق کنید! خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است». بخاری درشان نزول این آیه می‌گوید: «ابن‌عباس گفت: مردی دارای چند گوسفند بود و با مسلمانان برخورد کرد و به ایشان سلام کرد، اما مسلمانان او را کشتند، سپس این آیه نازل شد». [4]
با توجه به بررسی برخی از آیات قرآن می‌توان گفت که تفکر جریان‌های تکفیری ریشه در معارف قرآنی ـ اسلامی ندارد بلکه برگرفته از افکار وهابیون می‌باشد. وهابیانی که با در دست داشتن ثروت‌های هنگفت، زمینه مالی و معنوی ایجاد گروه‌های تکفیری را فراهم می‌کنند.

پی‌نوشت‌:
[1]. نجدی، عبدالرحمن، الدرر السنیه فی اجوبه النجدیه، ج 10، ص 7
[2]. محمد بن عبدالوهاب، مختصر سیره الرسول، ص 8
[3]. قنوجی، ابجد العلوم، ج 3، ص 195
[4]. نیشابوری، مسلم، صحیح مسلم، ج 4، ص 2319 برگرفته از مقاله تقابل دیدگاه وهابیت تکفیری در حرمت تکفیر اهل قبله با آیات و روایات، قم، انتشارات دار الاعلام، به کوشش مهدی فرمانیان، چاپ  اول، 1393 ش. ج 1، ص 235