واقعیت تاریخی هجوم به بیت دختر رسول خدا امری است که از دیر باز مورد انکار اهل سنت بوده است . موضوعی که اسناد تاریخی اهل سنت رویکردهای متفاوتی نسبت به آن داشته اند ، از عدم بیان کل گرفته تا بیان ماجرا با مایه هایی از مخفی کاری با حذف و تعدیل عبارات.
   در این میان اگر چه این حقیقت بسیار تلخ در لابلای اوراق تاریخ و اسناد و قراین واضح مخفی نمانده است ؛ لکن به هر حال در آن کتمان ها میتوان درون مایه هایی از تقبیح این هجوم را یافت ؛ چه آنکه اگر این زشت انگاری نبود کتمان و مخفی کاری نیز نبود.
   یکی اسناد در مورد هجوم به خانه زهرای اطهر (س) ، اعتراف خود شخص ابوبکر است به این که ابراز ندامت و پشیمانی از این ماجرا میکند.وی میگوید:«لیتنی کنت ترکت بیت فاطمة لم أکبسه»[1] ای کاش بیت فاطمه را رها می کردم وبه آن هجوم نمی بردم.
   در همین جاست که تفاوت آشکار اهل سنت با وهابیت رخ مینماید و بویژه خباثت منحصر به فرد ابن تیمیه خود را نشان میدهد ! آنجا که وی با تمام وقاحت توجیهات ابن تیمیه ای خود را بکار می بندد!  
   ابن تیمیه که گویا هیچگونه قباحتی در هجوم به خانه پاره تن رسول خدا که حضرت (ص) غضب او را غضب خود و در نتیجه غضب خداوند متعال معرفی نمود[2]، ندارد؛ مینویسد: « إنه کبس البیت لینظر هل فیه شیء من مال الله الذی یقسمه وأن یعطیه لمستحقه؟!!!... »[3] همانا او (ابوبکر) به خانه یورش برد تا ببیند آیا از اموال خدا چیزی آنجا هست که آن را تقسیم کرده و به مستحقش اعطا کند؟!!! 
   درباره این غیب گویی ابن تیمیه که با گذشت هزار و اندی سال توانسته نیت و اندرون ابوبکر را بخواند! باید گفت اولا: اینگونه توجیهات را باید توجیهات مختص به ابن تیمیه دانست که فقط ازدست او بر می آید والبته برای این غیب گوییها دلیل و شاهدی ندارد؛ ثانیا: باید پرسید آیا ابوبکر با این نیت، به خانه ای غیر از این خانه یورش برده است که این دومی باشد؟ ثالثا: آیا اساسا این به معنای تهمت سرقت به علی و فاطمه (ع) نیست؛ آیا نه این است که این بزرگواران نیز از صحابه هستند؟
   عده ای بر این تلاش بر آمده اند که بیان ابن تیمیه از آن منظر که خود اعترافی بر قضیه هجوم  محسوب میشود را با ارائه معنایی دیگر از «کبس البیت »توجیه کنند و در برخی مناظرات بیان داشته اند که کبس بمعنای دخول است و به معنای هجوم نیست و این در حالی است که «کبس دار»در استعمال اهل لسان بمعنای هجوم است .[4]
   ضمن اینکه اساسا بر فرض اینکه « کبس البیت »و «کبس الدار» در معنای داخل شدن عادی به خانه هم استعمال شده باشد، اما از آنجا که ابن تیمیه آن را ناظر بر بیان خود ابوبکر ذکر کرده است ،نمی تواند معنای داخل شدن عادی باشد چرا که ابوبکر از این «کبس» در بیان خود اظهار ندامت میکند. چرا که اگر منظور از کبس داخل شدن معمولی بود ،چه جای ندامت و پشیمانی است.

[1] ابن سلام الاموال  ج2/باب الحکم فی رقاب أهل العنوة من الاساری والنبی،حدیث 353
[2] بخاری ج12/484و.. : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : فَاطِمَةُ بَضْعَةٌمِنِّی مَنْ أَغْضَبَهَاأَغْضَبَنِى  یعنی پیامبرفرمود: فاطمه پاره تن من است .پس هرکس اورا غضبناک کند مرا غضبناک نموده  -  صحیح مسلم ج12/203: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :«إِنَّمَافَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي يُؤْذِينِي مَا آذَاهَا » فاطمه پاره تن من است هر که اورا اذیت کند مرا اذیت نموده  -  مستدرك الصحیحین حاكم نیشابوری ج3/154 : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : انالله یغضب لغضبك و یرضی لرضاك  خداوند با غضب تو غضبناك می شود و با رضایت تو خشنود می گردد .
[3] ابن تیمیه ،منهاج السنة ج8/291
[4] معجم الوسیط : کبس دار فلان :هجم علیه و احتاط به