تاریخ
بنابر روایتی که مالک بن انس روایت کرده و ادعا نموده تحریف و بدعت در همه امور شریعت انجام شده بجز اذان، می‌توان نتیجه گرفت که ایشان (اهل سنت) نیز معتقدند عبارت «اشهد ان علیا ولیّ الله» جزء موارد بدعت نیست.
با ممنوعیت نقل احادیث نبوی رفته رفته کمبود سخنان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و سیره عملی آن حضرت به وضوح در جامعه اسلامی مشاهده شد و مردم به این احساس رسیدند که با فاصله گرفتن از روایات آن حضرت دچار بدعت در دین شدند و با از بین رفتن گنجینه عظیم روایات نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) بدعت‌گران چاره‌ای جز افسوس و گریه ماتم بر این فقدان بزرگ نداشتند.
کتاب خداوند، قرآن مجید حاوی دستورات کلی دین است که فقط در بعضی موارد کمی به توضیح مختصر اکتفا نموده است و از این جهت پیروان دین اسلام محتاج کلام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برای توضیح و تبیین مسائل و احکام شریعت هستند.
ممکن است عده‌ای از دوستان و حامیان ایشان به روش متعصبانه منکر منع حدیث توسط خلیفه دوم باشند و حال اینکه اسناد و مدارک در این خصوص در کتب مورد قبول که توسط عالمان بزرگ اهل سنت بیان شده به سهولت در دسترس قرار دارد.
به آتش کشیدن روایات نبوی توسط ابوبکر اقدامی است که عایشه آن را بیان داشته و ذهبی آن را در تذکره الحفاظ آورده است.
وهابى‌ها شبهه کرده‌اند که در نام مادر امام زمان (ع) اختلاف است و این مطلب دليلی بر ضعف ولادت ایشان است؛ در جواب گفته شده، مردم آن زمان ازجمله زنان، نام‌های متعددی داشتند، همچنین اختلاف در نام افراد دیگر هم وجود دارد، که اگر این قاعده درست باشد، وهابیت در آن موارد چه جوابی خواهند داشت؟
حرمت ماه‌های حرام را حتی قبایل بدوی جاهلی عرب نگه می‌داشتند، ولی وهابیان در ماه‌های حرام به مردم مظلوم یمن حمله می‌کنند و آنان را به قتل می‌رسانند!
افکار تکفیری ابن تیمیه در قرن هشتم قمری به فراموشی سپرده شد و تا قرن دوازدهم هیچ سخنی از عقاید او نبود تا اینکه محمد بن عبدالوهاب افکار وی را احیا کرد و باعث رونق سلفی‌گری شد.
برخی به روایتی از کتاب کافی استناد کرده و می‌گویند امام سجاد (علیه‌السلام) با یزید بیعت کرده است، قضایای وارد شده در این روایت کذب بوده که منجر به عدم صحت روایت است، اما به فرض صحت روایت، باید گفت امام در شرایط تقیه بوده است و خوف از جان خویش داشته و با استناد به این روایت نمی‌توان طعنی وارد کرد که امام سجاد (علیه‌السلام) با یزید بیعت کرده است.
خواجه نصیرالدین طوسی و علامه حلی از شخصیت‌هایی هستند که به اسلام و مسلمین خدمات ارزنده ای کردند، با این وجود مورد عتاب و سرزنش از سوی ابن تیمیه و پیروانش قرار گرفته اند. علت چیست؟
وهابیان بر خلاف همه مسلمانان هنگامی که بر مکه مسلط شدند، قبه زادگاه پیامبرو قبه زادگاه ابوبکر و امام علی و حضرت خدیجه را ویران و با خاک یکسان کردند. وهابیان همچنین تمام آثار باستانی و مذهبی که در اطراف خانه خدا و بر روی چاه زمزم بود را تخریب کردند و هنگام تخریب طبل می‌زدند و به رقص و آوازه خوانی می‌پرداختند.
جمیل صدقی زهاوی درباره حمله وهابیان به طائف می‌نویسد از زشت‌ترین کارهای وهابیان در سال 1217 قتل عام مردم طائف است که بر صغیر و کبیر رحم نکردند. طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سربریدند، جمعی را که مشغول فرا گرفتن قرآن بودند، کشتند و حتی گروهی را که در مسجد مشغول نماز بودند به قتل رساندند. کتاب‌ها را پایمال کردند.
ابن حجر هیثمی، از علمای بزرگ اهل سنت درباره ابن تیمیه می‌گوید: «خدا او را خوار و گمراه و کور و کر کرده است و معاصرین وی از شافعی‌ها و مالکی‌ها و حنفی‌ها بر فساد افکار و اقوال او تصریح دارند، اعتراض او حتی عمر بن خطاب و علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) را نیز در برگرفته است. ابن تیمیه بدعت گذار و گمراه است.»
از جمله تکفیری‌ها در زمان پیامبر و صدر اسلام می‌توان آن مسلمانانی را نام برد که نسبت به بعض از احکام از پیامبر پیشی می‌گرفتند و روزه خود را در سفر افطار ننمودند و در زمان امام علی (ع) ایشان را تکفیر نموده و پس از مخالفت‌ها و دشمنی‌های بسیار سرانجام در یک توطئه و برنامه از پیش تعیین شده ایشان را در محراب عبادت به شهادت رسانیدند.