پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب _ از نگاه روایات اسلامی عدم توجه بنی‌اسرائیل به هشدارهای ارمیای نبی باعث تخریب مسجدالاقصی شده است.

بر اساس منابع روایی اسلام، آنچه باعث تسلط بُختُ نَصَّر بر بنی‌اسرائیل شده است، سرپیچی آنان از دستورات الهی و تکذیب ارمیای نبی بوده است. امام صادق(علیه‌السلام) فرمود هنگامی که بنی‌اسرائیل مرتکب گناه شدند و از دستورات خداوند سرپیچی کردند، خدا خواست کسی را بر آنان مسلط کند که آنان را ذلیل کند و بکشد؛ پس به ارمیا وحی کرد «ای ارمیا، سرزمینی که از میان سرزمین‌ها برگزیدم و از درختان باکرامت در آن کاشتم، سرپیچی کرد و خرنوب(درختی از خانواده حبوبات) رویاند» ارمیا خبر را به بهترین علمای بنی‌اسرائیل رساند. گفتند از خداوند درباره معنای این مَثَل بپرس. خداوند به ایشان وحی کرد که «مراد از سرزمین بیت‌المقدس است و مراد از درختان باکرامت بنی‌اسرائیل هستند که آنان را در آنجا ساکن کردم و مرتکب گناه شدند و دین مرا تغییر دادند و نعمت مرا با ناسپاسی جایگزین کردند. بنابراین؛ به خودم قسم خوردم که آنان را با فتنه‌ای امتحان کنم که حکیم در آن حیران بماند. بدترین بندگان خودم را بر آنان مسلط می‌کنم که جنگاوران آنان را می‌کشد و حریم آنان را اسیر و خانه‌هایی را که به آن مغرور هستند، خراب می‌کند.» ارمیای نبی خبر را به علمای بنی‌اسرائیل رساند. آنان گفتند از خدا بپرس گناه فقیران، مساکین و ضعیفان چیست؟ خدا به ایشان وحی کرد: «ای ارمیا از این مسأله دست‌بردار. به آنان بگو این عذاب به این علت است که شما منکر را دیدید، ولی انکارش نکردید.»[1]

بعد از مدتی بُختُ نَصَّر با لشکر عظیم به سمت بیت‌المقدس حرکت کرد و مردان، زنان، کودکان و حتی حیوانات بنی‌اسرائیل را کشت.[2] بُختُ نَصَّر در این حمله، بیت‌المقدس را خراب کرد و هزاران نفر از بنی‌اسرائیل به‌منظور گریز از مرگ، از این شهر بیرون رفتند.[3]

بنی‌اسرائیل پیش از حمله بُختُ نَصَّر به بیت‌المقدس، ارمیا را زندانی کرده بودند. وقتی بُختُ نَصَّر شهر را تصرف کرد، به او گفتند: «بنی‌اسرائیل کسی را داشتند که آنان را از این حادثه بیم می‌داد؛ ولی او را متهم و زندانی کردند.» بُختُ نَصَّر پس از دستور به آزادی ایشان، به ایشان گفت: «آیا تو اینان را بیم می‌دادی؟» گفت بله. گفت: «آیا آنان تو را تکذیب کردند و کتکت زدند؟» گفت بله. گفت: «بد قومی هستند کسانی که پیامبرشان را زدند و رسالت پروردگارشان را تکذیب کردند.» سرانجام بُختُ نَصَّر، ارمیا را امان داد؛ اما باقی‌مانده بنی‌اسرائیل را که به مصر پناه برده بودند، به‌خاطر تکذیب ارمیای نبی کشت. ارمیا که به جهت ترحم به بنی‌اسرائیل و خبر دادن به آنان به مصر رفته بود، مدتی در آنجا ماند تا اینکه خدا به او وحی کرد به بیت‌المقدس برگردد. وقتی به بیت‌المقدس رسید، با خرابی بزرگ معبد و شهر آن و جنازه‌های بنی‌اسرائیل مواجه شد.[4]

امام علی(علیه‌السلام) فرمودند در روز چهارشنبه آخر ماه بود که بیت المقدس تخریب و مسجد سلیمان نبی سوزانده شد. از این رو آخرین چهارشنبه هر ماه نحوست دارد.[5]

آری روایات اسلامی بیانگر آن است که سرپیچی بنی‌اسرائیل از دستورات الهی، تکذیب ارمیای نبی و عدم توجه به هشدارهای ایشان باعث تخریب بیت‌المقدس شده است.

پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: حسین بن سعید کوفی اهوازی، الزهد، قم: المطبعۀ العلمیۀ، 1402ق، ص 105؛ محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر العیاشی، قم: المطبعۀ العلمیۀ، 1380ق، ج 1، ص 140
[2]. همان
[3]. محمد بن احمد فتال نیشابوری، روضۀ الواعظین و بصیرۀ المتعظین، قم: انتشارات رضی، 1375، ج 1، ص 14
[4]. قطب الدین راوندی، قصص الانبیاء، مشهد: مرکز پژوهش‌های اسلامی، 1409ق، ص 224
[5]. ابن بابویه، عیون اخبار الرضا(ع)، تهران: نشرجهان، 1378ق، ج 1، ص 247؛ همو، علل الشرایع، قم: نشر داوری، 1385، ج 2، ص 597