تخریب آثار و اماکن اسلامی توسط وهابیت در قرن سیزدهم

  • 1399/03/07 - 22:54
وهابیت در طول قرون سیزدهم جنایات زیادی انجام دادند. غارت خزینه رسول الله، تخریب قبر امام حسین در کربلا و تخریب قبور ائمه بقیع و قبر خلیفه سوم عثمان نمونه‌ای از این جنایات است.

خلاصه مقاله
وهابیت از زمان حیاتشان تاکنون جنایات زیادی مرتکب شده‌اند. آنان هم آثار و اماکن اسلامی را تخریب کرده و هم مردم مسلمان زیادی را به خاک و خون کشیده‌اند. جنایات وهابیت در قرن سیزدهم بسیار وحشتناک است. آنان به قبور رسول خدا و ائمه اطهار و خلفا حمله کردند و با غارت اموال خزینه حرم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و حرم امام حسین (علیه‌السلام) نام ننگین خود را در تاریخ ثبت کردند.

متن مقاله
وهابیت با برداشت نادرست از توحید و شرک با بنای بر قبور و زیارت اماکن اسلامی مخالفت کرده و آن را مصداق شرک می‌داند. آنان به همین جهت بسیاری از اماکن اسلامی را که مورد توجه مسلمانان عالم است، از بین بردند. در بین پادشاهان سعودی، دو نفر بیشترین جنایات را در این زمینه مرتکب شدند. اول سعود بن عبدالعزیز در قرن سیزدهم قمری و دوم عبدالعزیز بن عبدالرحمن در قرن چهاردهم قمری، جنایات زیادی انجام دادند. در این مقاله به جنایات سعود بن عبدالعزیز در قرن سیزدهم می‌پردازیم.
سعود بن عبدالعزیز در سال‌های 1216 تا 1222 قمری به اماکن اسلامی حمله کرد و آن‌ها را ویران کرد. سپاه او به عتبات عالیات حمله کرد و مرقد مطهر را ویران کرد. هم‌چنین به مکه حمله کرد و آثار اسلامی را تخریب کرد؛ زینی دحلان در رابطه با جنایات مکه می‌نویسد: هنوز صبح نشده بود که وهابیان و افرادی که با آن‌ها بودند، به تخریب مساجد و آثار صالحان پرداختند. ابتدا بقاع موجود در قبرستان معلی به دست آنان تخریب شد. سپس قبه‌ای که در محل ولادت پیامبر (مولد النبی) نصب شده بود را تخریب کردند و پس از آن نیز هرگونه اثری که مربوط به صالحان بود را از میان بردند. آنان هنگامی‌که قبور را تخریب می‌کردند طبل می‌زدند، آواز می‌خواندند و جسارت‌های بسیاری به قبور مومنان می‌کردند.[1]
وهابیان هم‌چنین قبه‌ای را که بر چاه زمزم بود و نیز ساختمان‌های دور خانه خدا را ویران کردند.[2] مردم مکه از ترس چیزی نمی‌گفتند و فقط در خانه‌های خود در حال تماشای ویرانی‌های آثار اسلامی بودند. وهابی‌ها فقط به این اکتفا نکرده و حتی نماز دیگر مذاهب اسلامی را که به نوبت در مسجد الحرام برگزار می‌شد، باطل اعلام کردند و عالمان مکه را وادار به تدریس کتاب کشف الشبهات محمد بن عبدالوهاب کردند.[3]
وهابیان در ادامه و در سال 1220 قمری به مدینه حمله کردند و بسیاری از مردم مدینه را ناکثین نامیدند و کشتند. آنان خادمین حرم رسول الله را مجبور کردند که خزائن حرم را نشان دهند. بعد از دسترسی به خزینه حرم نبوی، همه پول‌های نقد و تاج انوشیروان که مسلمانان پس از فتح مدائن به غنیمت گرفته بودند و شمشیر هارون الرشید و هدایای سلاطین هند به حرم پیامبر را به تاراج بردند. سپس وارد بقیع شدند و تمام قبور بقیع از جمله قبر حضرت فاطمه زهرا و حسن بن علی و علی بن الحسین و محمد الباقر و جعفر الصادق (علیهم‌السلام) و هم‌چنین قبر عثمان را ویران کردند.[4]
جنایات وهابیت در آن سال‌ها به قدری مردم مسلمان را نگران و عصبانی کرده بود که سرانجام محمد علی پاشا در سال 1223 طومار وهابیت را در هم پیچید؛ این‌ها فقط جنایات وهابیت در قرن سیزدهم است. آنان در قرن چهاردهم و پانزدهم نیز جنایات زیادی در کشورهای اسلامی انجام دادند. یکی از جنایاتی که اکنون وهابیت در حال انجام هستند، قتل و عام مردم مسلمان یمن است.

پی‌نوشت:

[1]. زینی دحلان، احمد، خلاصه الکلام فی بیان امراء البلد الحرام، مکتبه الحقیقه، استامبول، 1423ق، ص73.
[2]. امین العالمی، کشف الارتیاب فی اتباع محمد بن عبدالوهاب، دارالکتب الاسلامی، بیروت، 1410ق، ص23.
[3]. جبرتی، عبدالرحمن، المختار من تاریخ الجبرتی، مکتبه الاسره، مصر، 1996ق، ص23-24.
[4]. هاجری، البقیع قصه تدمیر آل سعود للاثار الاسلامیه فی الحجاز، موسسه البقیع لاحیاء التراث، بیروت، 1411ق، ص83-84.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.