حدیث شماره 14

14- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسـُولُ اللَّهِ ص سـَيـَأْتـِي عـَلَى النَّاسِ زَمـَانٌ تـَخـْبـُثُ فـِيـهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فِيهِ عـَلَانـِيـَتـُهُمْ طَمَعاً فِى الدُّنْيَا لَا يُرِيدُونَ بِهِ مَا عِنْدَ رَبِّهِمْ يَكُونُ دِينُهُمْ رِيَاءً لَا يُخَالِطُهُمْ خَوْفٌ يَعُمُّهُمُ اللَّهُ بِعِقَابٍ فَيَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِيقِ فَلَا يَسْتَجِيبُ لَهُمْ
اصول كافى ج : 3 ص : 404 رواية :14

ترجمه روايت شريفه :
رسـولخـدا (ص) فرمود: زمانى براى مردم پيش آيد كه براى طمع دنيا باطنشان پليد و ظـاهـرشـان زيـبا باشد، و از ظاهر خويش ثواب خدا را مقصود نداشته باشند، دينشان ريا بـاشـد و تـرس از خـدا بـآنـها آميخته نشده باشد: خدا آنها را مجازاتى همگانى كند، سپس مانند كسيكه غرق مى شود، دعا كنند و خدا مستجاب نكند.