حدیث شماره 31

31- عـَنـْهُ عـَنْ إِسـْمـَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرٍو النَّخَعِيِّ قَالَ وَ حَدَّثَنِي الْحُسَيْنُ بْنُ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ سُلَيْمَانَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ سـُئِلَ النَّبـِيُّ ص عـَنْ خـِيـَارِ الْعـِبـَادِ فـَقَالَ الَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا غَفَرُوا
اصول كافى ج : 3 ص : 337 رواية :31

ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقـر عـليـه السـلام فـرمـود: از پيغمبر (ص ) پرسيدند: بهترين بندگان كيانند؟ فرمود كساني كه چون نيكى كنند، شاد گردند و چون بدى كنند آمرزش خواهند، و چون به آنها عـطـا شود شكر كنند، و چون گرفتار شوند صبر كنند، و چون خشم گيرند، چشم پوشى نمايند.