14- عـَنـْهُ عـَنْ عـُثـْمـَانَ بـْنِ عـِيـسـَى عـَنْ أَبِى الْحَسَنِ ص قَالَ إِنْ كَانَ فِى يَدِكَ هَذِهِ شَيْءٌ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا تَعْلَمَ هَذِهِ فَافْعَلْ قَالَ وَ كَانَ عِنْدَهُ إِنْسَانٌ فَتَذَاكَرُوا الْإِذَاعَةَ فَقَالَ احْفَظْ لِسَانَكَ تُعَزَّ وَ لَا تُمَكِّنِ النَّاسَ مِنْ قِيَادِ رَقَبَتِكَ فَتَذِلَّ
اصول كافى ج : 3 ص : 320 رواية :14

ترجمه روايت شريفه :
حـضـرت ابـوالحـسـن (ع ) فـرمـود: اگـر در ايـن دسـتـت چـيزى باشد و بتوانى بآن دستت نـفـهـمـانـى بـكـن (يـعـنى رازت را از خواص اصحاب پوشيده دار) راوى گويد: مردى نزد آنـحضرت بود و از فاش ساختن راز سخن به ميان آمد، حضرت فرمود: زبانت را نگهدار تا عـزيـز شـوى ، و مـردم را بـه افـسـار گـردنـت مـسـلط مـسـاز كـه ذليل گردى .