حدیث شماره 4

4- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ الْيَمَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا مِنْ رَجُلٍ يُدْخِلُ بَيْتَهُ مُؤْمِنَيْنِ فَيُطْعِمُهُمَا شِبَعَهُمَا إِلَّا كَانَ ذَلِكَ أَفْضَلَ مِنْ عِتْقِ نَسَمَةٍ
اصول كافى ج : 3 ص : 287 رواية : 4

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع) فرمود: مردى نيست كه دو تن از مؤ منين را بخانه خود برد و بقدر سيرى بآنها بخوراند: جز آنكه اين عملش بهتر از آزاد كردن يك بنده باشد.