حدیث شماره 12
12- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَدْخَلَ عَلَى مُؤْمِنٍ سُرُوراً خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ ذَلِكَ السُّرُورِ خَلْقاً فَيَلْقَاهُ عِنْدَ مـَوْتـِهِ فـَيـَقـُولُ لَهُ أَبْشِرْ يَا وَلِيَّ اللَّهِ بِكَرَامَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٍ ثُمَّ لَا يَزَالُ مَعَهُ حَتَّى يَدْخُلَهُ قَبْرَهُ [ يَلْقَاهُ ] فَيَقُولُ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ فَإِذَا بُعِثَ يَلْقَاهُ فَيَقُولُ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ لَا يـَزَالُ مـَعـَهُ عـِنـْدَ كُلِّ هَوْلٍ يُبَشِّرُهُ وَ يَقُولُ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ فَيَقُولُ لَهُ مَنْ أَنْتَ رَحِمَكَ اللَّهُ فَيَقُولُ أَنَا السُّرُورُ الَّذِى أَدْخَلْتَهُ عَلَى فُلَانٍ
اصول كافى ج : 3 ص : 275 رواية :12
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) فـرمـود: هـر كـه بـه مـؤمـنـى شـادى رسـانـد. خـداى عزوجل از آن شادى مخلوقى آفريند كه هنگام مرگ ديدارش كند و به او گويد: اى دوست خدا مـژده بـاد تـرا بـكـرامت و رضوان خدا، سپس هموراه همراه او باشد و هنگام هر ترسى او را مـژده دهـد و بـه او هـمچنان گويد، مؤمن به او گويد: تو كيستى خدايت رحمت كند؟ گويد من آن شادى هستم كه به فلانى رسانيدى .