حدیث شماره 20

20- الْحـُسـَيـْنُ بـْنُ مـُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ قَدْرَهُ وَ كَذَلِكَ لَا يَقْدِرُ قَدْرَ نَبِيِّهِ وَ كَذَلِكَ لَا يـَقـْدِرُ قـَدْرَ الْمـُؤْمـِنِ إِنَّهُ لَيـَلْقـَى أَخـَاهُ فـَيـُصـَافـِحـُهُ فَيَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْهِمَا وَ الذُّنُوبُ تَتَحَاتُّ عَنْ وُجُوهِهِمَا حَتَّى يَفْتَرِقَا كَمَا تَتَحَاتُّ الرِّيحَ الشَّدِيدَةَ الْوَرَقُ عَنِ الشَّجَرِ
اصول كافى ج : 3 ص : 264 رواية :20

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع) فـرمـود: كـسى قدر خداى عزوجل را نداند و نيز قدر پيغمبرش را نداند و قـدر مـؤ مـن را هـم نـدانـد، مـؤ مـن بـرادرش را ملاقات كندو با او مصافحه نمايد، سپس خدا بآنها نظر كند و گناهان از رخسارشان بريزد تا از يكديگر جدا شوند، چنانكه تند باد برگ را از درخت فرو ريزد.