حدیث شماره 9
9- عـَلِيُّ بـْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُكَيْمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ طـَبـَرِسـْتـَانَ يُقَالُ لَهُ مُحَمَّدٌ قَالَ قَالَ مُعَاوِيَةُ وَ لَقِيتُ الطَّبَرِيَّ مُحَمَّداً بَعْدَ ذَلِكَ فَأَخْبَرَنِى قـَالَ سـَمـِعـْتُ عـَلِيَّ بـْنَ مـُوسـَى ع يـَقـُولُ الْمُغْرَمُ إِذَا تَدَيَّنَ أَوِ اسْتَدَانَ فِى حَقٍّ الْوَهْمُ مِنْ مُعَاوِيَةَ أُجِّلَ سَنَةً فَإِنِ اتَّسَعَ وَ إِلَّا قَضَى عَنْهُ الْإِمَامُ مِنْ بَيْتِ الْمَالِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 268 روايت 9
ترجمه روايت شريفه :
سـهـل بـن زيـاد از معاوية بن حكيم نقل كند، و او از محمد بن اسلم ، و او از مردى طبرستانى بـنام محمد معاويه گويد: سپس خودم هم محمد طبرى را ديدم و او بمن خبر داد كه شنيدم على بـن مـوسـى الرضـا عـليه السلام مى فرمود: هرگاه بدهكارى براى راه حقى قرض كرده بـاشد، تا يكسال مهلتش دهند، اگر برايش گشايشى شد، خودش ميپردازد و گرنه بايد امام از جانب او از بيت المال بپردازد.
شرح :
مـهـلت دادن قـرضـدار را بـمدت يكسال بعضى از علماء مستحب و بعضى واجب دانسته اند، و كـلمـه تـدين يا استدان كه در متن روايت ذكر شده است ، هر دو بمعنى قرض گرفتن است ، ولى چـون مـعـاويـة بـن حـكيم يادش نبوده كه امام هشتم عليه السلام كداميك از آن دو كلمه را فـرمـوده اسـت ، سـهـل بـن زيـاد، آن تـرديـد و اشـتـبـاه را از او نقل ميكند.