فتواهاي وهابيان‌

1 - بن‌باز مي‌گويد: «به ضرورت دين و ادله شرعي دانسته شده كه رسول خداصلي الله عليه وآله در هر مكاني موجود نيست و فقط جسم او در قبرش در مدينه منوره است، ولي روحش در جايگاه اعلي در بهشت است... .»(172)
همو مي‌گويد: «كثيري از اهل سنت قايل به حيات برزخي در قبر براي امواتند، ولي اين بدان معنا نيست كه علم غيب مي‌دانند، يا از امور اهل دنيا اطلاع دارند، بلكه اين امور با مرگ از آن‌ها منقطع گرديده است».(173)
وي در جاي ديگر مي‌گويد: «... و اما اين‌كه پيامبرصلي الله عليه وآله مي‌بيند كسي را كه بر او سلام مي‌كند، اين اصل و مدركي ندارد، و در آيات و احاديث شاهدي بر آن موجود نيست، همان‌گونه كه پيامبرصلي الله عليه وآله از احوال اهل دنيا و آنچه در آن حادث مي‌شود اطلاعي ندارد؛ زيرا ميت ارتباطش با دنيا قطع مي‌گردد».(174)
2 - ناصرالدين الباني محدث وهابي در مقدمه كتاب «الآيات البينات في عدم سماع الاموات» مي‌گويد: «... بعد از آن‌كه اهميت موضوع بحث و احتياج مردم به اطلاع از آن، براي تعدادي از اهل فضل و علم روشن شد، خصوصا كساني كه هميشه در باتلاق‌هاي جاهليت زندگي مي‌كنند، اهميت بحث در مباحثي؛ از قبيل: استغاثه به غير خدا، استعانت از ارواح انبيا و صالحين و غير اين‌ها، به توهم اين‌كه آنان صدايشان را مي‌شنوند... روشن مي‌شود».(175)