چرا اسلام اجازه جمع میان نماز ظهر و عصر عرفه، و مغرب و عشاى شب مشعر، را داده است؟
چرا بسیارى از فقهاى اهل سنّت جمع میان دو نماز را در سفر و در مطر (باران) طبق روایات نبوى مجاز شمرده اند؟ به یقین براى تسهیل بر امّت است.
این تسهیل ایجاب مى کند که در مشکلات دیگر نیز اجازه جمع داده شود، چه در گذشته چه در حال.
زندگى مردم در عصر ما دگرگون شده و وضع بسیارى از کارگران در کارخانه ها، و کارمندان در ادارات، و محصّلین و دانشجویان در کلاس هاى درس اجازه نماز در پنج وقت را نمى دهد، یعنى کار بر آنها بسیار مشکل و پیچیده مى شود.
هر گاه طبق روایاتى که از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده و ائمّه شیعه(علیهم السلام) بر آن تأکید دارند، به مردم اجازه داده شود که جمع میان دو نماز کنند گشایشى در کار آنها در امر نماز واقع مى شود و نمازخوان فراوان خواهد شد.
در غیر این صورت ترک نماز فراوان و تارک الصلوة رو به فزونى مى رود و شاید به همین دلیل گفته مى شود که بسیارى از جوانان اهل سنّت نماز را ترک گفته اند، در حالى که تارک الصلوة در میان پیروان تشیّع کمتر است.
حق این است که به مقتضاى «بُعِثْتُ إلَى الشَّرِیعَةِ السَّمْحَةِ السَّهْلَةِ» و به مقتضاى روایات متعدّدى که از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده، در عین تأکید بر فضیلت نماز در پنج وقت، آن هم به جماعت، اجازه دهیم که مردم نمازهاى خود را در سه وقت، حتّى به صورت فرادى انجام دهند، تا مشکلات زندگى سبب ترک نماز نشود.
اکنون به قرآن مجید و روایات رسول خدا(صلى الله علیه وآله) و معصومین(علیهم السلام) باز مى گردیم ومسأله را با بى طرفى و ترک تعصّب مورد بررسى قرار مى دهیم.