متفرقه

کجفهمی و برداشتهای غلط و سلیقهای از مسائل دینی و مذهبی، از شاخصههای مشترک رهبران معنویتهای نوظهور و غیردینی است. اوشو به عنوان یکی از مدعیان و رهبران معنویتهای انحرافی، با حمله کردن به ادیان به دنبال تصویری خشک و جمودگرایانه از دین است. اومیگوید:«مذاهب با هر چیزی که انسان میتواند از آن لذت ببرد، مخالفاند. این به نفع آنها است که انسان را مفلوک و بدبخت نگه دارند و هر نوع امکان برای یافتن آرامش و نشاط و رضایت خاطر (اینکه بهشت برین را هماینک، همینجا بیابی) را از دستش بگیرند.»

در زندگی انسانها عواملی هستند که باعث غفلت انسان از یاد خدا میشود، اگر انسان به رفع این عوامل اهتمام نداشته باشد، به مرور زمان، از فطرت خود فاصله گرفته و همنشین هواپرستان و دلبستگان به دنیا خواهد شد. برخی از عوامل غفلت که در قرآن نسبت به آنها هشدار داده شده است، عبارتند از؛ تبعیت از هوای نفس، دلبستگی به دنیا و دنیاطلبی و وسوسههای شیطان.

یکی از سبکها و ویژگیهای خاص شبهجنبشهای معنوی استفاده از واژهها و کلمات جذاب است که غالب مخاطبان آنها به این کلیدواژهها نیاز دارند تا به درد و رنج خود پایان دهند. این الفاظ بعضاً چنان جذابیت دارد که حتی افرادی که دغدغهای در آن موضوع ندارند را نیز به سمت خود میکشاند. یکی از این الفاظ، شفابخشی و شفا دهی است.

برای سلوک الیالله دو مرحله بیان شده است. سلوک عقلانی و سلوک عرفانی. وظیفه ابتدایی انسان در مقام سیرالیالله، سلوک با تکیه بر عقلانیت است؛ و سلوک عرفانی در مرحله بعدی قرار دارد. در سلوک عقلی لزومی به استاد خاص نبوده، و فرد سالک باید با افزایش آگاهی، تفکر، کسب علم و بهره بردن از دانشمندانی که در حوزه علوم اسلامی و عقلی تبحر دارند، در مسیر سلوک الیالله حرکت کند. در سلوک عقلانی، انسان باید به مرحلهای برسد، که برای تمام اندیشهها و باورهای خود، حجت عقلی ارائه کند.

فرقه و فرقهگرایی از معضلاتی است که جامعه اسلامی را با مشکلاتی جدی مواجه کرده است. فرقهها گروههایی هستند که با فاصله گرفتن از اعتقادات رایج و مرسوم یک جامعه، به تدریج به انزوا کشیده شده و حیات خود را در جدایی از جامعه و مردم دنبال میکنند. اکثر لیدرهای فرقهها، افرادی خود خوانده و تحمیلگر هستند که ادعا دارند، مأموریت خاصی داشته و از آگاهی خاصی برخوردارند.

از میان تحریم کنندگان داخلی انتخابات 1400، شخصیتی که بیش از همه با حضور مردم مفتضح شد، محموداحمدی نژاد و فرقه حول ایشان بود.رئیسدولت سابق هیچگاه تصور نمیکرد با وجود بیماری منحوس کرونا، و تاثیر غیر قابل انکار آن در انتخابات، مردم بزرگ ایران مشارکت حداکثری را رقم بزنند. توطئهی فرقه بهار، به سرکردگی محموداحمدی نژاد، به عنوان یکی از متغیرهای احتمالی تاثیرگذار بر انتخابات آینده، با حضور پرشور مردم در پای صندوقهای رای خنثی شد.

برخلاف همه ادیان و مذاهب، اسلام دینی با محوریت همگرایی اجتماعی است؛ به گونه ای که رسیدن به کمال و تعالی، در گروی اجتماعات انسانی امکان تحقق دارد و این گونه نیست که انسان بتواند برپایه خودبینی و خودمحوری بتواند مسیر کمالات انسانی را طی کرده و به قربالهی برسد. از این رو از خصوصیات بارز و مهم عرفان اسلامی، اجتماعی بودن آن است؛ یعنی شناخت خداوند و خدایی شدن تنها از مسیر خدمت به خلق میگذرد، و این خدمت میتواند از زوایای مختلفی انجام شود.

احمد اسماعیل بصری (مدعی یمانی)، علت نزول عذاب بر لشکر ابرهه برخلاف امویان این را میداند که مردم زمان ابرهه پند میگرفتند ولی امویان اهل پند وعبرت نبودند بلکه دل آنها کاملا قساوت گرفته بود؛ حال آنکه علت نزول عذاب ارتکاب گناه و تجاوز از حد است و در آیات قرآن به این مطلب تصریح شده است.

احمد اسماعیل گاطع (مدعی یمانی) در ذیل آیهی 48 سورهی بقره میگوید: که آیهی یاد شده مطلق شفاعت را نفی نمیکند بلکه شفاعت در هنگام مرگ را نفی میکند و میگوید هر انسان مومنی لازم است عذاب آن لحظات را بکشد حال آنکه روایات متعددی شفاعت را در آن لحظات ثابت کرده است.

احمدالحسن بصری مدعیست که اغلب روایاتی که درباره قائم صحبت به میان آورده است، مرادشان امام مهدی (علیهالسلام) نیست؛ بلکه مرادشان شخص احمدالحسن و همان مهدی اول (امام سیزدهم) است، در این نوشتار به اختصار این نظریه مورد بررسی قرار گرفته است.

احمد الخسن مدعی یمانی، در جاهای فراوانی از کتابهای خود گفته که رویا و خواب یکی از راههای شناخت حجت خداست حال آنکه این راه یقین آور نیست زیرا که برخی از خوابها دروغ هستند و در صورت پذیرش حجیت خواب، دیگر ضرورت به حجت خداوند متعال منتفی خواهد شد.

احمد الحسن در تفسیر آیه 124 سورهی بقره مرتکب اشتباهات متعددی شده از جمله: میگوید: مراد از ظالمان در (لا ینال عهدی الظالمین) انبیائی هستند که نتوانستهاند اجر اعمالشان را مساوی با اجر اعمال پیامبر خاتم (صلیاللهعلیهوآله) برسانند حال آنکه امامان شیعه تفسیر دیگری که مخالف با این تفسیر است ارائه کردند که بطلان تفسیر احمد الحسن را به خوبی بیان میکنند.

احمد الحسن (مدعی یمانی) در کتاب متشابهات خود گفته که حضرت آدم (علیهالسلام) قبل از نفخ روح در ایشان چهل سال کنار درب بهشت گذاشته شده بود و ملائکه به همراه ابلیس بر او راه می رفتند و خصوصا اینکه ابلیس بزاق خود را بر جسد حضرت انداخت و آن جایی که بزاق به آن برخورد داشت از آن گل و از بزاق ابلیس سگ خلق شد آیا این اهانتی بس بزرگ نیست؟

طلب مستقیم حاجت از خاندان نبوت (علیهمالسلام) شرک نیست و آنچه که مدعی یمانی تصور کرده اشتباه است زیرا که حضرت سلیمان (علیهالسلام) که از انبیاء و معصومین است حاجت خود را از دیگران طلب میکرد و حق متعال هیچ شرکی را متوجه ایشان نکردند.