پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن تیمیه درمورد قرآن کریم و تفسیر آن، اعتقادات و معیارهایی دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
الف) وی آیات صفات را تفسیر جسمانی کرده و نسبت به آیاتی که ذات خداوند را از جسمانیت منزه ساخته، بی‎اعتنایی کرده است. این روش و طریقه‌ی مشبّهه وحشویه است، که هیچ‎گاه بین علماء مذاهب جایگاه قابل قبولی نداشته است و این به خاطر مخالفت آن با وجدان وعقل صریح است.
ب) او معتقد است که آیات متشابه در قرآن وجود ندارد. وی مدعی است که تمام آیات قرآن از محکمات است و تشابه، امری نسبی است.[۱] با وجود آن‌که قرآن تصریح به وجود آیات متشابه دارد، آن‌جا که می‎فرماید: «هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ ءَايَاتٌ محُّْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ...[آل عمران/۷] او کسی است که این کتاب آسمانی را بر تو نازل کرد، که قسمتی ازآن، آیات محکم، صریح و روشن است که اساس این کتاب می‎باشد و قسمتی ازآن، متشابه است.»
ج) تفسیر بخشی از آیات قرآن کریم به احادیث ضعیف السند، بلکه با اسرائیلیات از احادیث، همانند تفسیر آیات ۱۸۹ تا ۱۹۰ از سوره اعراف با قصه اسرائیلی و قبیح که لایق شأن حضرت آدم  و حوا (سلام الله علیهما) نیست از جمله خصوصیات اوست.[2]
د) او تفاسیری که دربردارنده احادیث ضعیف السند و اسرائیلیات بوده ترجیح داده است و بر آن اعتماد می‎کند و در مقابل تفاسیر ارزشمندی را که آراء مخالف اندیشه او در تجسیم و تشبیه را نقل کرده‎اند یا این‌که آراء و معتقدات شیعه دوازده امامی را ذکر کرده‎اند رها می‎کند، که از قسم اول می‎توان به تفسیر طبری به نام (جامع البیان) اشاره کرد واز قسم دوم می‎توان تفسیر(کشاف) را نام برد.[3]

پی‌نوشت:
[۱]. تفسیرابن تیمیه معروف به تفسير كبير، ج1،بی‎نا، بی‎تا، ص253.
[2]. تفسیرقرطبی، قرطبی محمّد بن أحمد، الجامع لأحكام القرآن، دارالكتب المصرية، القاهرة، چاپ دوّم، ۱۳۸۴ ق، ج۷ ص ۳۳۸.
[3]. مقدمه کتاب اصول التفسیرابن تیمیه، دار‎مكتبة الحياة، بيروت، لبنان۱۹۸۰م، ص 25.